Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
rozglądał.–Hej!–krzyknął.–Hejtam!–Niktnieodpowiedział.
Kiedypodniósłrękę,zkątapodścianąwysokimężczyzna
odpowiedziałmupodobnymznakiem.Minęłachwila,zanim
uświadomiłsobie,żetobyłolustro,asmutnyosobniknaprzeciw–
toonsam.
Usiadłnaskrzyniiskręciłpapierosa.Mamnadzieję,żeniesiedzę
nadynamicie–pomyślałomusięleniwie.Usłyszałkroki.Ktośwspinał
siępokamiennychschodach.Henrykwstał.Międzyskrzyniamiukazał
sięmałyszpakowatyczłowieczekztorbąpolowąwręku.Henryk
kiwnąłnaniego.Tamtenzatrzymałsię.
–Panznatengmach?–zagadnąłHenryk,podchodzącdotamtego.
–Trochę.
–Potrzebnymipełnomocnik.
Szpakowatypotarłzwahaniemnos.Tennosbyłpłaski,
rozdwojonynaczubkuimocnoowłosiony.
–Poco?–burknąłnieznajomy.
–Naciągnąćnapożyczkę.
Tamtenprzezchwilęmilczał.
–Panzobozu?–spytał.
–Tak.Jeszczepoznać?
–Jestcośwoczach.Copanchcerobić?
–Popracowaćwlesie.
–Topańskifach?
–Nauczęsię.
–Acopanumie?
–Ukończyłeminstytutpedagogiczny.
–Chodźpanzemną.
Henrykszedłzaszpakowatym,mówiąc:
–Aleniemamzamiarunikogouczyć.Niechpanpowieswojemu
pełnomocnikowi,żenauczycielazemnieniezrobi.
