Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział6
Funkcje
Funkcjeumożliwiająpodziałdłuższegokoduprogramunamniejsze,łatwiejszedo
analizyizrozumieniaczęści.Pozwalająonetakżeukryćdetalepewnychczynności
przedtymiużytkownikami,którzyszczegółówichdziałanianiemusząznać.Dzięki
funkcjomłatwiejjestrozwijaćistniejącyjużkodprogramu.
JęzykC,podobniejakwiększośćwspółczesnychjęzykówprogramowania,daje
możliwośćefektywnegowykorzystywaniapodziałuprogramunafunkcje.Cowięcej,
funkcjetemożnaumieszczaćwróżnychplikach,osobnokompilowanychiłączonych
wmomencietworzeniaplikuwynikowego.Umożliwiatoprzyspieszenieiułatwienie
pracnadprojektemprogramistycznym
Składniadefinicjifunkcjijestnastępująca:
typ_zwracanynazwa_funkcji(lista_argumentów){
deklaracjeiwyrażenia
}
gdzienajistotniejszymelementemjestoperator(),czylidwaokrągłenawiasy,ozna-
czającywłaśniedefinicjęfunkcji.Nazwafunkcjipowinnaspełniaćogólnekryteria
dlanazwzmiennych(patrzrozdział3nastronie32).Kolejnelinie,znajdującesię
pomiędzynawiasamiklamrowymi{},tokod(ciało)funkcji,któremożezawie-
raćdowolnedeklaracjezmiennychiinstrukcjesterujące.Kodkażdejfunkcjimusi
zawieraćsięwobrębietegopliku,wktórymfunkcjęsiędefiniuje.
Oczywiściesposóbpodziałudefinicjifunkcjinaliniejestcałkowicieumowny,po-
dobniejakstosowaniewcięć.Wartojednaktychdetaliniezaniedbywać,gdyżczynią
onekodfunkcjibardziejczytelnym.Wartotakżezdecydowaćsięnajednąkonwencję
formatuzapisuciałafunkcjiikonsekwentniesięjejtrzymaćwewszystkichpisanych
programach—należytodokanonutzw.dobrychpraktykprogramistycznych.
Najprostszymprzykładempoprawnegozapisufunkcjimożebyćponiższykod:
nic(){}
Jaksamanazwawskazuje,funkcjatanicnierobi(zawierapustykod).Zbraku
typuzwracanegokompilatorprzyjmie,żefunkcjazwracatypint1.Wbrewpozo-
1Jesttoczęstowykorzystywaneprzydefinicjigłównejfunkcjiprogramujakomain().
