Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ioglądałamwInterneciewiązanki,razporazspoglądającnasuknię
powieszonąnadrzwiachszafy.Możebytekwiatyzczymśpołączyć?
Dodaćgałązkizbiałymipączkami?Ciszęprzerwałbrzękkomórki.
Filipprzesłałmizdjęcia.
Czymogęchociażjednoznichwrzucićnastronęinternetową
naszejfirmy?–zapytał.
Nieteraz,poślubie–odpisałampospiesznie.–Tomogłoby
przynieśćpecha.
Zdjęciabyłyniesamowite.Zmysłowe,gorąceiniedopowiedziane.
Jajaknieja,alejakaśinnadziewczyna–tajemnicza,subtelnaipiękna.
Towszystkodziękisukni,pomyślałam.Niektórerzeczypotrafią
zmieniaćwszystko.WyobraziłamsobieminęBartka,kiedywejdę
dokościoła.Taniesamowitakreacja,tenbukietwręce,tenkwiat
wplecionywewłosy.Naglerozdzwoniłsiętelefon.Bartek.Ściągnęłam
gomyślami.
–Jesteśwdomu?–zapytałbezżadnegowstępu.Cośdziwnego
byłowjegogłosie.
–Jestem,wróciłamprzedparomaminutami…–odpowiedziałam
ciepło.
–Todobrze–przerwałmiwpółsłowa.–Muszępowiedziećcicoś
ważnego.Myślałemnadtymodparudni.
–Przyjedź!Zrobięcośnaszybkodojedzenia.Mamsergrecki,
oliwki,paprykę…Zrobięmasłoczosnkoweigrzanki.Zaraznastawię
piekarnik…
–Niemogę–wszedłmiwsłowo.–Zachwilęzaczynamwykład.
Studencisiedząjużwsali.
–Towpadnijpowykładzie.Powiedztylkooktórej.Przygotuję
wszystko…
–Chcęporozmawiaćztobąteraz–uciął.
–Totakiepilne?–zapytałamzdziwiona.
