Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wplecionywewłosy…Możejednakrótkagałązkaupiętanaszyfonie.
Tejgałązkiniejestemjeszczepewny.Musiałbymtozobaczyć.
Nierobiłjużzdjęć.Usiadłnapodłodzeinieodrywałodemnie
wzroku.Jegospojrzenierazporazomiatałomojewłosy,schodziło
naramiona,ześlizgiwałosięwdółpokoronkach,tiulachiszyfonach.
Poczułamsięnieswojo.Filipbywałdziwny.Przeztewszystkie
poprawkiiprzymiarkizdążyliśmysięzaprzyjaźnić.Nawetraz
spotkaliśmysięnakawie,kiedywsaloniewysiadłoświatło,
aonmusiałkoniecznieprzedyskutowaćzemnąrodzajtiulu.Przyniósł
wtedyzsobąjakiśpróbnikzHiszpaniiidwiegodzinyprzykawie
wybieraliśmytennajbardziejpasującydomoichmarzeń.
–Dlaczegonieróże?–zapytałniespodziewanie.–Idealnie
komponowałybysięzewzoremkoronki.
–Wbukieciewolęeustomy–odpowiedziałamzdecydowanie.
–Różesązbytpewnesiebie,zabardzodominujące…Chcąrządzić
ipodporządkowaćsobiewszystko.Sąpiękne,aledrapieżne.
–Aeustomy?–Przyglądałmisięzzainteresowaniem.
–Onesątrochępodobnedomnie.
–Rozumiem.–Uśmiechnąłsię.–Sąmocne,chociażwydająsię
delikatneikruche.
Ciekawe,skądonmógłwiedziećomnietakierzeczy.Poczułam,
żesięrumienię.CzasemFilipzachowywałsięniejaksprzedawca
sukienślubnych,ajakdobryznajomy,przyjaciel.
–Możeinaczej–przerwałammu.–Teeustomysąjakpoczątek
miłości.Piękne,nieśmiałe,delikatne,trochęjakmarzenie,jaksen…
–Przyjdęnatenwaszślub–roześmiałsięniespodziewanie.–Chcę
zobaczyćmiłośćjakeustomy.
Tekwiaty,taksamojaksuknia,byływymarzone.Codoichkoloru
–Filipmiałrację.Będądelikatnieróżowe.Ichbarwazłamiebiel,doda
ciepłaisłodyczy.Tobyłodwiegodzinytemu.Terazsiedziałam
