Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
aprzedewszystkimwęzłowąroląpaństwowegosystemu
sztuki,któryotaczałopiekąobiewspomnianegrupy.
Teraz„dziełosztukistajesiętowarempoddanym
ogólnymzasadompopytuipodaży”,zmienićmusisię
więctakżeartysta.Odtądwcorazwiększymstopniu
będzieonzaradnymhandlarzemwłasnegotalentu,
respektującymregułyrynkudostarczycielemwysokiej
jakościtowaru,swoimwłasnym–jakwówczasporaz
pierwszyzauważano–„menedżerem”,acozatymidzie
–indywidualistą,anieczłonkiemkolektywu.
Komunistycznepaństwo,którewłaśniezaczęłozapadać
siępodwłasnymciężarem,początkowo„tylko”
muwtymnieprzeszkadzało.Jednakzmiesiąca
namiesiąc,wrazzpostępującymrozpademgospodarki
nakazowo-rozdzielczej,władzeaktywniewłączyłysię
wproceskonstruowanianowejfiguryartysty.
Równocześnieredefinicjiulegałsampaństwowysystem
sztuki,którymiałterazstanowić–tylkoiaż–oficjalną
ramędlawolnorynkowychaktywnościjednostek,
instytucjiiprzedsiębiorstw.Procestenbyłściśle
skorelowanyzgeneralnymiprzekształceniami
komunizmu,któregooperatorzyjeszczepodkoniec
dekadymielinadziejęnajegoodrodzeniewnowym
kostiumie„kapitalizmupaństwowego”.Wobszarze
sztukiwydarzeniaroku1989wznacznymstopniu
unieważniłytestarania,jednakzarysowana
tudynamikaprzekształceńżyciaartystycznego
–odmodelusocjalistycznegodokapitalistycznego
–postępowałaażdo1993roku,kiedytozdemontowano
ostatnieelementypaństwowegosystemusztukiPRL.
Podobniejakwprzypadkureorganizacjipaństwajako
