Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przykładywytworzonejpo1989rokunarracji.
NaspiżowyobrazsztukiostatniejdekadyPRL
pracowałyrównieżplacówkiwystawiennicze,agendy
państwoweikrytykaartystyczna–szczegółowoopisuję
tenproceswtrzeciejczęściksiążki.Ichoćzbiegiemlat
antykomunistycznenarracjez
Dekady
i
Czasusmutku,
czasunadziei
wpewnymstopniuniuansowano,
codozasadypowtarzałyjenietylkopublikacje
dotyczącesztukilat80.,aletakżenajważniejsze
opracowaniaocharakterzesyntezpowojennejsztuki
polskiej12.Zjawiskotoniedotyczyłowyłączniehistorii
sztuki.Przeciwnie,silnieantykomunistycznyobrazPRL
byłtypowydlapolskiejhumanistykilat90.
sensu
largo
,wtymprzedewszystkimhistoriografii,której
ustaleniapromieniowałynainnedyscypliny.
Wstronęspołecznejhistoriisztuki
Po1989rokuhistorycypisaliokomunizmiewłaściwie
zjednejperspektywy.Dominowaławydarzeniowa
historiapolitycznaitakiezagadnienia,jakbrak
społecznejlegitymizacjiPZPR,represjereżimu,opór
społeczeństwaczypropagandawładz.Wpewnym
sensiebyłtonaturalnywybórtematyki–poniemal
półwieczuistnieniaPRLzachodziłapotrzebanietyle
zrozumienia,ilerozliczenianiedawnejprzeszłości.
Jednocześnietakikierunekbadańniejako„wymuszały”
dostępneźródła:otwartewłaśniearchiwaPZPR
ibezpieki,atakżeniezliczonewspomnieniabyłych
opozycjonistówinieprzebraneilości
„bibuły”13.Kombinacjatazostałaniejako
