Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
u(
1999)91.Zarazempo1989rokuwśródhumanistów
powszechnabyłachęćprzekroczenia
materialistycznegorozumieniarelacjispołeczeństwa
iwładzy.EwaDomańskazauważa,żepragnienietobyło
napędzanewizją„nowegopoczątku”wnauce,również
zasprawąpostulatujejwpięciawobiegzachodni,
przedewszystkimamerykański92.Innymisłowy,był
toprojekt
parexcellence
tranzytologiczny.
Wkonsekwencjitokoncepcjawiedzy-władzy,kluczowa
dlarodzimychzastosowańNAH,stałasię
najważniejszymsposobeminterpretacjisystemu
artystycznegoPRLizachowańjegoposzczególnych
aktorów93.JakpisałabowiemDomańska,
poststrukturalizmniesiezasobądominację
„deterministycznejitotalizującejwizjiwładzy
[wyróżnieniemoje–JB]”94.Wtymsensiebył
onkolejnymczynnikiem,któryugruntowałperspektywę
totalitarnąwbadaniachnadsztukądobyPRL.
Wróćmyterazdoproblemubadańpodstawowych.
Skororzeczywistośćmacharaktertekstualny,awiedza
towładza,nicdziwnego,żepoststrukturalizmutożsamił
archiwaztądrugą–wyrazistymsymbolemtakiego
podejściastałsięDerridiańskiarchont95.Wksiążcetej
stojęnastanowisku,żewodniesieniudobadańnad
kulturąartystycznąPRLmodeltenwyczerpałswój
potencjałpoznawczy.Bliskijestmipostulowanyprzez
Domańskąpowrótdorozumieniahistoriijako„»historii
badawczej«,któraustalafakty,udowadniaje,opisuje
iinterpretuje,anastępniebudujenatejpodstawie
teorie”96.Wtejperspektywietradycyjnywarsztat
