Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁ2.ZAKRESPOJĘCIABIZNESUMIĘDZYNARODOWEGO
siłanabywcza,dochódrozporządzalny,oszczędnościindywidualne,użyteczność,
zadowolenieitp.
Zczasemtakieuproszczone,dwuelementowepodejściedoontologiiświatagospo-
darczegoimplikującepodziałekonomiinamakroekonomięimikroekonomięprzestało
wystarczać.Imperatywpostępubadawczegosprawił,żepojawiłysięstosunkowonowe
iwzględnieodrębnepoziomyanalizy.Możnadonichzaliczyćpoziommikro-mikro,
mezoiglobalny.Wyróżnieniepoziomumikro-mikrobyłokonsekwencjąpodniesionego
przezHarveyaLeibensteina[1985]spostrzeżenia,żewkonwencjonalnejekonomiiprzyj-
mujesięwuproszczeniu,żefirmyigospodarstwadomowepodejmujądecyzje.Wrze-
czywistościdecyzjejednakpodejmowaneprzezindywidualnychludzipełniących
zarównofunkcjepracowników,jakikonsumentów.Wzwiązkuztymprzezanalogiędo
chemiiLeibensteinzaproponowałwyróżnienieszczebla/poziomumikro-mikro,gdzie
jednostkąanalizyludziejakopracownicyikonsumenci,nazywającgomikroekono-
miąatomistycznąiszczeblamikrostanowiącegoprzedmiotzainteresowaniakonwen-
cjonalnejmikroekonomii,którąnazwałmikroekonomiąmolekularną,gdziejednostką
analizymolekuły,jakiestanowiąfirmyigospodarstwadomowe,awięcgrupyludzi.
MniejwięcejwpołowieXXwiekudoszłodowyodrębnieniakolejnegopoziomu
analizy,mezo,pośredniegomiędzymakroamikro,określanegojakomezoekonomia.
Wtymprzypadkujednostkąanalizysubsystemystanowiąceczęścigospodarkina-
rodowej,takiejakgałęzie,sektory,branżeisubsystemywsensiegeograficznym,ro-
zumianejakogospodarkiokreślonychregionówkraju(np.gospodarkiwojewództw).
Zczasemdopodejściamezozaczętozaliczaćtakżetakiejednostkijakklastry,sieciitp.
grupyprzedsiębiorstw.Najbardziejchybapopularnymskładnikiemmezoekonomiijest
teoriastrukturybranżyalboekonomiabranży(theoryofindustrialorganization),której
początkiwiążesięzazwyczajztzw.paradygmatemBaina,ujmującymzależnościmię-
dzystrukturąpodmiotowąbranży(structure),zachowaniamiprzedsiębiorstwwchodzą-
cychwskładbranży(conduct)iwynikamiuzyskiwanymiprzeztefirmy(performance)
[Bain1959].
Stosunkowonowympoziomemanalizyjesttakżepoziomglobalny,gdziejednostką
analizyjestgospodarkaglobalna,traktowanajakosystemnaczyńpołączonych.Badania
odnoszącesiędotejjednostkianalizyzostałyzapoczątkowanewraporcietzw.Klubu
RzymskiegozatytułowanymGranicewzrostu[Meadowsiin.1972].Raporttenwska-
zywałnazagrożeniadlawzrostugospodarczego,środowiskaitp.wynikającezbarier
zasobowych.Globalnypoziomanalizywodniesieniudogospodarkiświatowejcechuje
siętakżelicznymizwiązkamizsocjologią,politologiąiekologią.
Rozważająckwestiepoziomówanalizywnaukachekonomicznych,należywskazać
takżenaistnieniepoziomupośredniegomiędzypoziomempojedynczychgospodarek
narodowychapoziomemglobalnym.Poziomtentworzągospodarkiwyodrębnionych
zewzględunaróżnekryteriagrupkrajów.Przykładmogąstanowićgospodarkikrajów
należącychdoposzczególnychugrupowańintegracyjnych.
43