Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
N
przebiegaoninaczej.Kiedydużorozmawiamy
aukamowytopowolnyproces.Ukażdegodziecka
zdzieckiem,odpowiadamynajegopytania,czytamy
muksiążeczki–wzbogacamysłownikdziecka,rozwijamy
jegomowę.Jednaknajlepszeefektyuzyskamy,bawiąc
sięzmałymdzieckiemczytownaśladowanieodgłosów
zwierząt,pojazdów,naśladowanieminmamy,taty
wlustrze,czyteżdmuchającnp.nakłębuszkiwatylub
płomieńświecy.
Wwynikuwieloletniejpracylogopedycznej
zauważyłyśmy,żenajwięcejtrudnościsprawiajądzieciom
ćwiczeniausprawniająceaparatartykulacyjny.Ćwiczenia
żmudne,małociekawe,czasaminawetnudne,będące
jednakpodstawądowywołaniaokreślonejgłoski.
Postanowiłyśmywięcnadaćtymćwiczeniombardziej
atrakcyjnądladzieckaformę–zabawową.Stądnasza
propozycjabajeczekosympatycznymJęzyczku-
Podróżniczku,zktórymdzieckopoznajeiodwiedzaróżne
miejsca.
Bajeczkiposzerzająwiadomościdzieckaootaczającym
jeświecie,wzbogacająjegosłownik,rozwijająpamięć
słuchową.Jednocześnie,cobyłonaszymgłównym
zamierzeniem,bajeczkioJęzyczku-Podróżniczkuzawierają
ćwiczeniaprzygotowująceaparatartykulacyjnydziecka
dopoprawnejwymowyposzczególnychgłosek,
awkolejnymetapieutrwalająichbrzmienie.Ćwiczenia
tedotycząnajczęściejzniekształcanychprzezdzieci
szeregówgłosek.
Przedwykonaniemćwiczeńzawartychwdanej
bajeczceproponujemyprzeczytaćdzieckucałe
opowiadanie,porozmawiaćojegotreściidopierowtedy
przystąpićdoichrealizacji–przedlustrem,takaby