Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sarkastycznie.
Jagodanieodpowiedziała.Przypatrywałasięmuwmilczeniu,póki
niekiwnąłgłową.
–Niechbędzie–westchnął.–Umówmysię,żejesteśzobowiązana
dodbaniaomojebezpieczeństwo,pókiniewydobrzeję.Atoobejmuje
zapewnieniemikryjówki,utrzymaniemojejobecnościtutaj
wtajemnicy,atakżeudzieleniemipomocyniezbędnej,bymdoszedł
dosiebie.Czytakiewarunkicięsatysfakcjonują,WilczaJagodo?
–Jagodo–sprostowała.Wciążzespokojem.Gdybysięzorientował,
żetoprzezwiskojejprzeszkadza,pewnieużywałbygoznacznie
częściej.Czułapodskórnie,żetakpostępowałCalebBlythe.–Nie
„WilczaJagodo”.Niejestemrośliną.Chybażeupieramysięprzy
pseudonimachimamcięnazywaćUczniemCzarnoksiężnika.
Najegowargachzaigrałprzelotnyuśmiech.Zupełniejakbywjej
deklaracjioniebyciuroślinąbyłocośzabawnego.
–Właściwietonimjestem.Araczejbyłem.Czywramach
udzielanianiezbędnejpomocymogłabyśprzynieśćmicośdopicia?
Podniosłasięzmiejscaiwyszłazpokoju.Wróciłapochwili,
zeszklankąwodyitabletką.Calebspojrzałpodejrzliwienapigułkę.
–Cotojest?
–Panadol.
–Czyli?–spytałnieufnie.
–Lek.Niemagiczny,aledośćskuteczny.Nagorączkę.
Zawahałsię,alepołknąłtabletkę,apotemkilkomałykamiopróżnił
szklankę.Gorączka–Jagodapodejrzewała,żemaminimum
trzydzieścidziewięćstopni–musiałapotęgowaćpragnienie.Caleb
próbowałzgrywaćchojraka,alebyłrozpalony,osłabionyinapewno
obolały.
–Dziękuję.
–Niemasprawy.Wracającdotematu–powiedziała,odbierając
odniegopustenaczynie.–Chciałabymwiedzieć,ktomożestanąćpod
moimidrzwiami,żebydokończyćto,cozacząłwczoraj.
–Posprzeczałemsięzprzyjacielem.
Uniosłabrwi.Calebjęknąłiwteatralnymgeścieosłoniłtwarz
dłonią.
–Niepatrztaknamnie.Taharpiazawszetakrobiła.Naprawdę,
urządziłmnietakznajomy.Iniepowinientudotrzeć.Przeszedłem
przezportalizamaskowałemślady.
–Otworzyłeśportal?–spytałazniedowierzaniem.–Sam?Wtakim
stanie?!
