Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wdodatkurozkraczona–skwitował,patrzącnajejszeroko
rozstawionenogi.
–TakwyszłoifaktyczniejestemElżbieta.–Wyciągnęła
doniegonawpółzgiętąrękę.
–Olivier–przedstawiłsię.–Możelepiejspróbujwstać.
Nicsobieniezłamałaś?–Patrzyłnaniązubolewaniem,
starającsięzachowaćklasę.Jejniebieskieoczygapiłysię
naniegojaknaświętyobraz.Wkońcuzdołaławstać,
czując,jakbiodroboleśnieprzypominajejoswoim
istnieniu.
–Chybanie…–jęknęła.–Cozawstyd…–Spojrzała
naniegozzażenowaniem.
–Każdemumogłosięzdarzyć,wkońcujestzima
ibywaślisko.
–Nieposypalisolą.Anipiaskiem.Niczym…–Zirytacją
otrzepywałapłaszcz.
–Będzietrzebawspomniećotymwrecepcji…–Olivier
uśmiechnąłsiępodnosem.–Zapraszamciędośrodka.
Naszstolikjużczeka…
–Stolik?
–Mamyrandkę,tak?Czycośprzegapiłem?
Elazatrzepotałarzęsami.
–Notak,mamy.–Spojrzałananiegozalotnieizdjęła
płaszcz.Odrazuoceniłjejfigurę.
„Rozmiarczterdzieści,aleponętna,zwłaszcza
wbiuście…”Przeleciałponiejwzrokiemipowiesiłjej
płaszczwszatni.
–Kojarzęcię…–Kiwałznaczącogłową.Elaczuła
