Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wzorzecdobregoprzywódcyapryncypiapaństwademokratycznego
21
Ostatniprzykładpokazuje,żeelementykulturowemogąwspółcześniebyć
relatywnieszybkokorygowaneidopełnianeelementamiwizerunkowymi.Kształ-
towaniewizerunkuprzywódcyniejestbynajmniejwynalazkiemerymediów
elektronicznych.Zasadniczoprzeztakipryzmatnależywspółcześnieanalizo-
waćfenomencharyzmy.Uznajesięjąniezaukładobiektywnychcech,aleza
subiektywnyobrazukształtowanywświadomościstronników.Obraztenmożenie
miećwielealbozgołanicwspólnegozrealnymicechamiprzywódcy24.Ustalenia
dotycząceprzywództwacharyzmatycznegojakosubiektywnegoobrazuukształ-
towanegopomiędzy„obiektem”(przywódcą)a„odbiorcą”możnarozszerzyć
nacałąinterakcjępomiędzyprzywódcąastronnikamiwramachdemokracji.
BadaniaRobertaJ.LordaiKarenJ.Maherpokazująmechanizmkształtowania
nietylkowizerunku,aleiwzorcaprzywódcy.Wświadomościspołecznejistnieją
określoneprototypy,stanowiącesyntezękulturowoukształtowanychoczekiwań
iwyobrażeń.Jeśliprzywódcawykazujeniektórecechyowegoprototypu(będącego
odpowiednikiemnaszegowzorca),toinnebrakującecechyzostająmuprzypisa-
ne,onsamzaśzostajeuznany–jakpisząautorzy–za„dobregoprzywódcę”25.
Mediatyzacja26,awskrajnejformierównieżcelebrytyzacja27politykidemo-
kratycznejotwierająogromnepoledokształtowaniawizerunkuprzywództwa
woderwaniuodrzeczywistegoformatuosobyprzywódcy.Ponadtodemokra-
cjapartycypacyjnazeswymiosiągnięciami–upowszechnienieedukacji,rozwój
narzędzikomunikacyjnych,powszechnośćdostępudoinformacji–niedopro-
wadziładoukształtowaniasięnamasowąskalę„krytycznegodemokratycznego
obywatela”.Badaniapokazują,żeprogreswtymzakresiemaswojeznaczące
ograniczenia.Cogorsza,dokonujesięonjedyniewwarunkach„cieplarnia-
nych”:stałegowzrostudobrobytu,zmniejszającychsięrozpiętościspołecznych,
wysokiegopoziomukapitałuspołecznego(wtymprzedewszystkimzaufania
doprzywództwa).
Kontekstmedialnystajesięrównieżkluczowyprzyanalizietrendówwramach
przywództwauznawanychpowszechnieza„prodemokratyczne”.Pierwszyzwią-
zanyjestzruchamispołecznymi,drugi–zomówionąjuż–demokratyzacją
24
A.Willner,D.Willner,TheRiseandRoleofCharismaticLeaders,„TheAnnalsoftheAmerican
AcademyofPoliticalandSocialScience”1965,t.358,s.79;G.C.EdwardsIII,Doesthe
MessengerMatter?TheRoleofCharismainPublicLeadership,„CongressandPresidency”
2002,t.29,nr1,s.27.
25
R.G.Lord,K.J.Maher,LeadershipandInformationProcessing:LinkingPerceptionsand
Performance,Routledge,London1991,s.28,52.
26
Zob.:A.Hepp,CulturesofMediatization,PolityPress,Cambridge2013;D.Campus,
MediatizationandPersonalizationofPoliticsinItalyandFrance:TheCasesofBerlusconiand
Sarkozy,„JournalofPress/Politics”2010,t.15,nr2,s.230;A.Mughan,Mediaandthe
PresidentializationofParliamentaryElections,PalgraveMacmillan,Basingstoke2000.
27
Zob.J.Street,TheCelebrityPolitician:PoliticalStyleandPopularCulture[w:]J.Corner,
D.Pels(red.),MediaandtheRestylingofPolitics.Consumerism,CelebrityandCynicism,SAGE
Publications,London2003,s.87.
