Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
11
nie.Zaczynadziałaćmechanizmbłędnegokoła,wktórymnegatywneemocjeidoznania
wzajemniesięwzmacniają,stwarzającsytuacjęnieustannegostresupsychicznegoibio-
logicznego,mającegowpływnacałośćfunkcjonowaniaorganizmu.Tenwłaśnierodzaj
cyrkularnychpowiązańwydajesięcharakterystycznydlapacjentówszczególnieopor-
nychnaprawidłoweleczenieinternistyczne,zazwyczajwielokrotniehospitalizowanych
imimowysiłkówlekarzyspecjalistówstwarzającychwyjątkowetrudnościwuzyskaniu
dobrejkontrolichoroby.Takiprzebiegastmyokreślanyjestjako„ciężkiitrudny”.
Głównahipotezaniniejszejpracyzakłada,żeważną,aleniemalnieobecnąwlite-
raturzeprzedmiotugrupąprzyczyntworzącąfenomenastmytrudnejstanowiączynniki
psychologiczne,takiejakstosowanieniedojrzałychmechanizmówobronnychosobo-
wości,niskakoherencja,nasilonakatastroficznainterpretacjadoznańsomatycznych,
orazobecnośćróżnychurazówpsychicznych,jakrównieżichsekwencja,począwszy
odokresudzieciństwa.Wszystkieteokolicznościmająwpływnatworzeniesięzłożonej
sytuacjipsychicznejisomatycznej,którąprzyjętonazywać„stresem”.
Podczaspisaniatejpracyautorkaczęstomyślałaodwóchniezwyklerzetelnych
iskrupulatnychpracachpulmonologicznychdotyczącychastmy,opublikowanych
w2003rokuw„EuropeanRespiratoryJournal”.Wpierwszejznich[140]pt.Early
pulmonaryresponsetoallergenisattenuatedduringacuteemotionalstressinfemales
withasthmaautorzy-interniści,powołującsięnabadaniapotwierdzającefakt,żestres
psychologicznynasilaproceszapalnydrógoddechowychwczasieod6do24godz.po
podaniualergenuchorymnaastmęalergiczną,zbadalitzw.wczesnąodpowiedźaler-
giczną(skurczoskrzelibezpośrednio-wokresiekilkuminut-popodaniualergenu)u8
pacjentek,którymnajpierwpodanoalergen,anastępniepoddanooddziaływaniu,które
zostałouznanezaostrystres.Polegałonnatrwającejprzez4minopowieścipacjen-
tekonajgorszymwydarzeniu,jakiejeostatniospotkało(pacjentkizachęconodotego
zapomocąspecjalnieskonstruowanegokwestionariuszaRecentLifeStress).Reakcję
natakrozumianystresbardzościślemonitorowanozapomocąkilkukrotnegopomiaru
ciśnieniakrwi,tętnaorazbadaniaspirometrycznego.Podczaswizytykontrolnejutych
samychpacjentekpowtórzonoprocedurę,pomijającskładowąuznanąprzezinternistów
zastres.Kuzaskoczeniubadaczyokazałosię,żeu7z8pacjentek,przyekspozycjina
tęsamądawkęalergenu,spadekFEV
1(czyliwskaźnikobturacjioskrzeli)wtrakciewi-
zyty„stresowej”byłmniejszyniżpodczaswizytykontrolnej.Byłotoniezgodnezich
oczekiwaniami.
Wynikibadaniauznanozatakinteresujące(nazwanoje„paradoksalnymwyzwa-
niem”),żezostałimpoświęconyspecjalnyartykułedytorski[130],wktórymomówiono
innebadaniadotyczącewpływustresuizwróconouwagęnazłożonośćtejproblematyki.
Wpiśmiennictwieobutekstówniebyłojednakanijednejpozycji,któraodnosiłabysię
dopsychiatriiipsychoterapii.Niewchodzącwpolemikęzcytowanymiartykułami-
zichprecyzjąmetodologicznąinaukowąrzetelnością-trudnobyłosięoprzećwraże-
niu,żeautorzyniedocenilioczywistegodlapsychiatrypsychoterapeutykatarktycznego
znaczeniamiędzyludzkiegokontaktuimożliwościpodzieleniasięcierpieniem,conie
wywołujestresu,alegołagodzi.Byćmożewspólnadyskusjainternistówzpsychiatrami
natentematdawałabyszansęnaposzerzeniebadawczejperspektywy.
Autorkamanadzieję,żepraca,któradałajejbardzowielebadawczejradości,posłu-
żytakżelekarzominternistom,doktórychzresztąjestbezpośrednioadresowana.
