Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.1.Pojmowanierozwoju
stanuwczasiet.Ponadtozakłada,żeprzestrzeńta
zawierageometrycznypoczątek,tj.punkt,wktórym
wartościwszystkichzmiennychbliskiezeru,iktó-
rymożnautożsamićzpoczątkowymstanemrozwo-
jowym.Rozwójczyteżzmianęjakofunkcjęczasu
wnajprostszymujęciuwyjaśnia,jegozdaniem,mo-
dellinearnejregresji,któryprzybierapostaćrówna-
nia:∆D/∆t=A,gdzie∆Dopisujeodległośćstanuak-
tualnegodostanukońcowego,docelowego(goal
state)winterwaleczasu∆t.Zmianajestwięcopera-
cjonalizowanawkategoriachodległościdzielącejda-
nystanosobyodstanudocelowego,którąpokonuje
onalubpokonaławabstrakcyjnejczasoprzestrzeni
dynamicznegosystemu.
Takisposóbpojmowaniazmianysłużybadaczom
przybudowaniumatematycznychmodelisymulują-
cychprocesyrozwojowe(zob.modelowaniekompu-
terowe,podrozdz.5.1).Wtymujęciuprzyjmowane
dodatkowezałożenia,np.żeistniejewielestanów
docelowychorazżedystanspokonywanywdanej
jednostceczasumożemalećpodwpływemrosną-
cychtrudnościwznalezieniuśrodkówdoosiągnięcia
stanudocelowegolubnaskutekspadkumotywacji
doosiągnięciastanu,któryjestjużbardzobliski.Po-
dobniemożnazałożyćistnienieczynników(środowi-
skowychiosobowych)ułatwiającychpokonywanie
drogidostanówdocelowych.Stosowniedotychza-
łożeń,prostymodellinearnyjestrozwijanyprzezau-
torówwkierunkurównańodpowiadającychfunkcji
logistycznegowzrostu,użytecznych-ichzdaniem-
wanalizieróżnorodnychprocesówzmiany(zob.
Kunnen,Bosma,vanGeert2001,s.258inn.).
Podsumowując:omówionetuoperacjonalizacje
rozwojujakozmianywkategoriach:(a)różnicywsta-
niedanegozjawiskawdwóchróżnychpunktachczasu
(Tyszkowa)lub(b)odległościaktualnegostanuosoby
odstanudocelowegowgeometrycznejczasoprzestrze-
nidynamicznegosystemu(vanGeert),uznaćmożna
zakonstruktyużytecznewanaliziezmianrozwojo-
wych.Niejednakzadawalające,dopuszczająbo-
wiemmożliwośćprzyjmowaniaprzezbadaczyarbi-
tralnychwyborówteoretycznychwodniesieniudo
pomiaruzmian,ichistotyimechanizmu,atymsa-
mymdopuszczająróżnąinterpretacjętychsamychlub
podobnychdanychempirycznych.Problemtenpodej-
mujemywdalszejczęścipodręcznika.
31
sięzpojmowaniemzjawiskarozwojuidotycząwielu
nakładającychsięnasiebieproblemówteoretycz-
nych,którezostanądalejomówionewsposóbbar-
dziejszczegółowy.
2.1.2.Cechyzmianrozwojowych
Wdyskusjinadnaturąrozwojudużomiejscazajmo-
wałizajmujeproblemwłaściwościcharakteryzują-
cychzmianyrozwojowe.Sporynatentematwiążą
Ukierunkowanie.Ukierunkowanierozwojuozna-
cza,żeprzebiegzmianwyrażastopniowezbliżanie
siędookreślonychzjakiegośpunktuwidzeniasta-
nów.Wtradycyjnymujęciutostanyidealne,czy
teżoptymalne,traktowanejakocele,którympodpo-
rządkowanejakościoweprzekształcenia.Zwykle
zakładasię,żezmianyteprzebiegająwuniwersal-
nej,nieodwracalnejiznaturykoniecznejsekwencji:
zmianypoprzednieniezbędnewprzygotowaniu
przekształceńnastępnych.
Celeukierunkowującerozwójmogądotyczyć:
(a)treści(np.modelpamięciczymowydorosłychja-
koidealnewzorceosiągnięćrozwojowych);(b)struk-
tur(np.zasadyrozwojowevonBaera,Spencera
iWernera,zakładającekierunekprzebieguzmianod
strukturstosunkowojednorodnych,ogólnych,doco-
razbardziejspecyficznych,zróżnicowanychizinte-
growanychhierarchicznie);(c)funkcji(np.model
równoważeniaPiageta:osiąganiecorazbardziejdo-
skonałejadaptacji,wyższegojejpoziomu).
Założenieocelachukierunkowującychrozwój
zwyklepowiązanejestzprzekonaniemoistnieniu
stanów,którychosiągnięcieoznaczakonieczmian
rozwojowych.Przyjęcietegorodzajuzałożenianie
oznaczajednakkoniecznościumiejscowieniatych
punktówkońcowychwdorosłościczyteżtraktowa-
niawcześniejszychstanówjakomniejwartościowych
lubmniejdojrzałychichpostaci,np.wstosunkudo
charakteryzującychludzidorosłych.Ukierunkowanie
niemusiwięcbyćtożsamezprogresywnościązmian
(zob.dalej).Możnabowiemzałożyć,żeczynniki
ewolucyjneodgrywająistotnąrolęwrozwoju(zob.
Marcovitch,Lewkowicz2004),żewkażdympunkcie
ontogenezymożepojawićsięnowośćwzachowaniu
jednostki(np.vonBaer,za:Cairns,Cairns2006;zob.
eksperymentalnemanipulowanieewolucją,pod-
rozdz.3.2.3),którazpunktuwidzeniacelówbieżącej
sytuacjispełniafunkcjęadaptacyjną(zob.Lewin
1946).Wtakimujęciucelamirozwojowymiprzy-
szłeadaptacje(Overton2006;por.Rzechowska2004).
Powszechnieuważamy,żeistotąadaptacjijeststałe
dążeniedoosiągnięciarównowagimiędzyjednostką
ajejotoczeniem,którajestnieustanniezakłócanana
skutekstalezachodzącychzmianwstanieotoczenia
i/lubwstanieosoby.Ztegopunktuwidzenia,może-
mypowiedzieć,żerozwójjestznaturyrzeczyproce-
semciągłymzmiannieliniowych,trwającymprzez