Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KrystynaWojcik
Wtymmiejscudobrzejestuświadomićsobie,iżfakt,żepierwszekon-
cepcjeteoretyczneipierwszeparadygmatywPRpowstaływUSA,niejest
przypadkowy.Doświadczeniepokazuje,żenarozwójwiedzy,badańiichwy-
nikiwjakiejśdziedziniewywierawpływstanpraktykiijejrozwójwtejdzie-
dzinie.RozwójpraktykiPRbyłjakwiadomonajwcześniejszy,najbardziejdy-
namicznyiwszechstronnywłaśniewUSA.
Wpróbachteoretycznegoujęciapublicrelationspowoływanowiedzę
znastępującychdziedzin:
−
teoriisystemów,
−
naukiozarządzaniu/teoriizarządzania,zakcentemnazarządzaniustrate-
gicznym,anadewszystkotzw.problemowymizarządzaniukonfliktami,
−
teoriikomunikowaniaspołecznego,naukiokomunikowaniu-perswazji,
retoryki,prowadzeniadialogu,
−
ekonomikipodejmowaniadecyzji,
−
−
marketingu,
teoriigier,
−
zekonomii,wtymzkoncepcjiinteresariuszy.
Terminami,którewliteraturzenajpowszechniejwyrażaływartości,po-
glądyiprzedmiotbadańdotyczącyPR,awięcparadygmatwPR,były
2:
−
doskonałość,
−
symetrycznośćwrelacjachzotoczeniem,wyrównywanieinteresów,do-
pasowywanie/dostosowywaniesięwdziałaniudooczekiwańotoczenia,
−
funkcjeworganizacjach,wspołeczeństwie,wzarządzaniu,wkomuniko-
waniuspołecznym,
−
efektywność(mającasięwyrażaćgłównieprzezzasadydoskonałości,
wtymprzezudziałwzarządzaniustrategicznymitzw.problemowym),
−
profesjonalizmzjegoelementem−etycznością.
Nurtkrytyczny/krytycznadebata/krytycznarefleksja
wteoriiPR
WnastawieniukrytycznymwobecPRtrzeba-wmoimprzekonaniu-
odróżnićdwaokresywyrosłezodmiennychperspektywbadawczych:
a)ZnanyniemalodpoczątkówPR,wyrosływdecydującymstopniuzobser-
wacjipraktykiPRitzw.badańinstrumentalnych(oczymniżej)itrwający
właściwiedodziśzarównowkrajachznajdującychsięwpoczątkowym
etapierozwojuPR(zdominującymmodelempressagentryikomunikowa-
2Zob.podobnieR.Ławniczak:Teoria„głównegonurtu”–krytycznespojrzeniezperspektywykrajupost-
socjalistycznego„marginesu”wPublicRelations
−
aktualnezagadnieniasztukikomunikowaniawteorii
ipraktyce.Red.RenataMaćkowskaiHenrykPrzybylski.AE,Katowice2009,s.48inast.,którypowołuje
sięnaJacquileL’Etang:PublicRelationsConcepts.PracticeandCritigue.SagePublications,London,Los
Angeles,NewDelhi2008.
18