Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
11
dyskursuspołecznegoipostrzeganianietylkosamegoprzedmiotutegodyskursu.Można
odnaleźćodbicietychzmianchociażbywksiążceArturaDanielaLiskowackiegoEinekleine
(2000),pokazującejprzekształcanieniemieckiegoStettinawSzczecinpolski,zgodniezpro-
pagandowymimechanizmamiuwiarygodnieniatożsamościmiastapoprzezodwołaniesiędo
„odwiecznegocharakterujegoprzynależności”dokonkretnegonaroduczypaństwa.
Zderzenienietylkowtakimprzypadkudwóchsystemówtożsamości-naszegoiobcego
(zjakiejkolwiekstronyspojrzymy)-ukazujedramatyzmtakichprzemianijednocześnienie
zamykaraznazawszetegoprocesu,atakżeosiągnięciaewentualnegoporozumienia.Zmusza
dostałegozwracaniauwaginato,jakąpostawęwobectakiegozjawiskapowinniśmyprzyjąć.
Możemy-copodkreślaZbigniewBokszański(Tożsamościzbiorowe,2005)-budowaćprzy-
najmniejswojątożsamośćwedlezasadkontynuacji,podkreślająctocotrwałe,zakorzenione
wtradycji,przekazywanekolejnympokoleniomzpodkreślaniemtychelementów,którełączą
naszinnymi.Możemytakżebudowaćpodkreślającodrębności,kontrasty,odmienność
interesówobustron.Niejesttoproste.Programemminimummożebyćzastanowieniesię
nadpytaniem,czybadającjakieśzjawiskoztegokręgupotrafięsobieuświadomić,wjakiej
perspektywiepostrzegampodczastychbadańsamsiebieiinnych.Nailemoja„obcość”dla
nichiich„obcość”dlamnienaruszamojeiichpoczuciewłasnejtożsamości.Atakże-wja-
kimmomenciepojawiasięświadomośćtegoproblemuiwjakimkończy.Azwłaszcza-czym
siękończy.
MichałBłażejewski