Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
SPOŁECZNEFUNKCJESZTUKI
35
śnikamigry.Wkońcugraniemożeistniećbezgrających.Aleteżniemożezostać
donichzredukowana.
Graistniejeteżtam,anawetprzedewszystkimtam,gdzieżadenbyt-dla-siebie-subiektywno-
ścinieograniczahoryzontutematycznegoigdzieniemapodmiotówopostawachgraczy.
Podmiotemgryniesągrający;poprzeznichgrasięjedynieprezentuje(Gadamer2004,160)
Czywtakimraziegraniepotrzebujegrających?Przecieżgraobywającasiębez
materialnych(lubświadomościowych)nośnikówbyłabybzdurą.Gadamerowiidzie
wieconiemiarodajnośćobrazugrywidzianejzperspektywygrających.Wkońcu,dla
nich,toonisąnajważniejsiwgrze.Toonikonstytuujągręwsensiematerialnym,ale
przedewszystkimnadająjejsenspraktyczny.Grajestnietylerozgrywką,ileroz-
rywkągraczy.Jestnarzędziemzaspokajaniaichpotrzebyrelaksu.
WłaśnietakiobrazgrychcezakwestionowaćGadamer.Graniejestrozrywką,
leczrozgrywką.Jejsensdalekowykraczapozaobrazrejestrowanyzperspektywy
subiektywności.Ażebytegodowieść,wystarczyprawidłowozidentyfikowaćźródło
przyjemności,którągraczomsprawiauczestnictwowgrze.Otóżokazujesię,że
owymźródłemtylkopozorniejestsubiektywnapotrzebarelaksu,ataknaprawdę-
dokonującasięwtrakciegryutratapodmiotowościgraczy(Gadamer2004,164).
Cóżjednaktakspecjalniefascynującegomiałobybyćwdoznaniuutratypodmio-
towości?WedługGadamerakluczowąrolęodgrywatuodróżnieniedwóchobsza-
rów:przestrzenigryorazżyciapraktycznego(Gadamer2004,162).Gra,subiektyw-
nieodbieranajakopodporządkowanaaktywnościgraczaizorientowananazaspo-
kojeniejegopotrzebyrelaksu,okazujesięwkroczeniempozastrukturęsensówkon-
stytuującychobszarżyciapraktycznego.Niezaspokojeniepotrzebyrelaksu,leczwy-
zwoleniezestrukturypragmatycznychuwikłańipowinnościstanowioprzyjemno-
ści,jakąoferujeświatgry.
Utratapodmiotowościjestmożliwatylkowobszarzehermetycznymisuweren-
nymwzględempragmatycznejperspektywyżywegoindywiduum.Oatrakcyjności
grystanowistrukturalnaodmiennośćobuobszarówsensu.Tenpierwszyzostaje
scharakteryzowanyzapomocąpojęciaDsamoruchu”.
Ruchbędącygrąniemażadnegocelu,naktórymbysiękończył,leczodnawiasięprzeznie-
ustannepowtarzanie.Ruchwteiwewtejestdlaokreśleniaistotygrytakcentralny,żepozo-
stajejużobojętne,ktolubcotenruchprowadzi.Ruchgryjakotakiodbywasięjakbybez
nosiciela.Tograjestrozgrywanalubsięrozgrywa-niedecydujeotymżadengrającypod-
miot.Grajestprocesemruchujakotakim(Gadamer2004,161).
DSamoruch”toobszarcyklicznychinterakcjielementówzintegrowanychodgór-
niewcałość,względemktóregonieistniejeżadennadrzędny,teleologicznykontekst.
Obszarsamoruchujestautotelicznyinieprzekraczalny.Małotego,skorojegowła-
snościąjestbezustanneodnawianiesię,należyprzypuszczać,żenieposiadaonżad-
nychwyraźnychgranicczasowychaniprzestrzennych.Nieprzekraczalnośćoznacza
bezgraniczność.Bardzocharakterystycznącechąowegoobszarujestprzeniesienie
podmiotowościczęściskładowychnarzeczcałościgry.Jestonorównoznaczne
zzawieszeniemcelowościperspektywypragmatycznej.Przepaśćpomiędzygrąalo-
