Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
28
KrzysztofJ.Kaleta,PawełSkuczyński
przekształcającgo.Będąceichefektemzmianydomagająsięnowej
interpretacjiteoretycznej,którananoworozpoczynacyklherme-
neutycznejrefleksji.M.Pichlakzwracauwagęnaszczególnąrolę
systemóweksperckichwreprodukcjiilegitymizacjitegoporządku.
Wtymkontekścieformułujeinteresującądiagnozępolskiejnauki
prawa,wolnejcoprawdaoduciskuzestronykonkretnegopara-
dygmatu,aleprzeztozdecydowaniemniejrefleksyjnej.
Tęczęśćmonografiikończąszczegółowerozważanianadre-
fleksyjnościąnaukiprawakarnego,którepodejmujeMichałPeno.
Jaksięokazuje,centralnezagadnienierefleksyjnejkrytykiprawa
karnegodotyczykwestiifundamentalnej–poszukiwańuzasadnie-
niadlaistnieniatejgałęziprawa.Wkonsekwencjikrytykaprawa
karnegooraznaukiprawakarnegoumożliwiłanaukowąrefleksję
nadprawemkarnym,namysłnadsamąsobą–nadkontekstem
społecznympoznanianaukowegoczyteżnierzadkoideologicznym
uwikłaniemorganizacjiiprocesupoznania.Stałasięonaźród-
łemdwóchwielkichmodernizacjiwspółczesnegoprawakarne-
go.Wspomnianakrytykastałasięważnympunktemmodernizacji
ireorganizacjisystemutwierdzeńoprawiekarnym(wróżnych
jegoaspektach),poddawanychpóźniej–zgodniezrefleksyjnym
paradygmatem–dalszejkrytyce,prowadzonejtakspozanauki,
jakiwjejobrębie.
Ostatniaczęśćmonografiizostałapoświęconapróbomziden-
tyfikowaniaobszarówrefleksyjnościwfunkcjonowaniuinstytucji
tworzeniaistosowania.
ZdaniemArturaKotowskiegorefleksyjnośćmożebyćujmowa-
najakojedenzparadygmatówprocesustosowaniaprawaiwtór-
nie–uzasadniania–decyzjiocharakterzerozstrzygnięćzarówno
głównych,jakiwpadkowych.Autorwyróżniadwiemożliwepłasz-
czyznypowiązańrefleksyjnościistosowaniaprawa,którezjednej
stronymogąbyćrozumianejakoautorefleksyjnośćorganustoso-
waniaprawawokreślonymmodelustosowaniaprawa,zdrugiej
zaśwpostacirelacyjnościstosowaniaprawadoinnychformtego
zjawiska(tworzenie,przestrzeganieirealizowanieprawa).