Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przedmowadowydaniapolskiego
XXIX
Nakoniectrzebazwrócićuwagęnaistotnenowewątki,
jakieZnanieckiwprowadzadozałożeńswejteoriiwczęści
pierwszejzarysusocjologiisystematycznej.Niejesttopo
prostupowtórzenieczystreszczeniedotychczasowychustaleń,
dojakichdoszedłnagrunciefilozofiikulturalizmuizasady
współczynnikahumanistycznego.Znanieckiidziedalej.Oprócz
nowegosposobuujęciaemergentnychsystemówspołecznych,
którewpisujewtradycjęsocjologiijakonaukiointerakcjach
społecznych,przedstawiahumanistycznepodejściedoprze-
strzeni,dozagadnieńdemograficznych,dopotrzebludzkich
itechniki.Oznaczatonowespojrzenienawzajemnezwiązki
naukokulturzeinaukprzyrodniczych.Jeśliwcześniejmogłoby
sięwydawać,żeZnanieckiegoprogramsocjologiijakonauki
osystemachspołecznychjestzbytabstrakcyjny,toodpowiedź
natękrytykęzawierakoncepcjapólbadańsocjologicznych,
któredlainterakcjonistówzawszepolegałyprzedewszystkim
nabadaniachterenowych.Pojęciepolaniejestwięcmetaforą,
leczodnosisiędoróżnychprzestrzenifizycznychdanychze
współczynnikiemhumanistycznym,wktórychsąumiejsco-
wioneinterakcyjnesystemyspołeczne.Znanieckiwyróżnia
następującepola:miejscazbiorowychspotkań,habitatyspo-
łeczności,przestrzeniemiejskie,regionymetropoliiiwresz-
cieświatjakocałość,któryuważałzanajwiększewyzwanie,
wobecjakiegostanęłasocjologia.Trzebatuzauważyć,że
światprzedstawiaZnanieckizjednejstronyjakopolebadań
socjologicznych,awięcwznaczeniunajrozleglejszejprze-
strzeni–przestrzeniglobalnej,wktórejfunkcjonująsystemy
społeczne,zdrugiejzaśwyodrębnianajbardziejzłożonysystem
społeczny–systemświatowy,wktóryminnesystemyznajdują
kulminację(Znaniecki1990,s.249–264).
Znanieckipodtrzymujeswąkrytykępojmowaniaspo-
łeczeństwajakokonkretnejzbiorowościzcałokształtem
jejżyciakulturalnego,wykazującjegonieprzydatnośćdla
