Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
50
CZĘŚĆPIERWSZA.RzeczwujęciuHeglaiMarksa
będąindywidualnośćirzeczywistość.TymsamymSacheokazujeswój
najbardziejcharakterystycznyrys:jestprzedmiotemsamowiedzy,co
oznacza,żejestprzedmiotemumysłowymjakotakim.
WLogiceinaczejniżwFenomenologiiduchaHegelwprowadza
doswoichrozważańSache,zanimprzystąpidocharakterystykiDing.
Musimyjednakpamiętać,żerozważanialogiczneprowadzonesą
zpunktuwidzeniamyślącegoPodmiotu,któryprzechodzidrogę
kształtowaniasiępojęcia,atymsamymnieprzechodzitransformacji
efektywnych,lecz„przyglądasięniejakoprzemianompojęcia,które
odpowiadajądoświadczeniomprzeprowadzanymnasobieprzezświa-
domość.WLogicewszystkieprzedmiotysązzałożeniaumysłowe;
nawetrzecz(Ding),którątamspotykamy,ukazujesięjakopewien
etapsamokształtowaniasiępojęciowegoidlategowłaśniejejpojawie-
niesięjestzaanonsowaneprzezSachelogicznąfiguręczyteż
umysłowąpostaćpojęcia,któredochodzidoumysłowoujmowanego
poziomuegzystencji.
WpodsumowaniupierwszegodziałunaukioistocieHegelsięga
retrospektywniedoustaleńnaukiobycieiwłaśniewtedystwierdza,
że:„Dlaabsolutnejnieograniczonejrzeczy(Sache)warunkiemjest
samasferabytu[NL–2,157].Ponieważpodstawa,którawracado
siebie,zakładatęsferęjakobezpośredniąiodnosisiędoniejjakodo
tego,cojestdlaniejbezwarunkowe.Takabezpośredniośćodpowiada
refleksyjnemukierowaniu-się-ku-sobiewelemenciebytu,którywten
sposóbstajesięcałością.Jegookreślonościąjestforma,któraprzecho-
dziwżnąodrefleksyjnegookreśleniażnorodnątreść.Jedność
formy,którawystępujejakowewnętrznystosunekbytu,jestwnim
przechodzeniemodjednejokreślonościdodrugiej,comogliśmy
zaobserwowaćwyżejjakostawaniesię.Stawaniesiębytuprzechodzi
wstawaniesięistotąizawracadopodstawy.Sachewyłaniasię
zpodstawy.Dziejesiętakdlatego,żestawaniesiębytuniejest
naprawdęnieuwarunkowanymrozpoczynaniemodsiebiejakood
czegośpierwszegoibezpośredniego.Jegostawaniesięjestwistocie
ruchemrefleksji.Zdrugiejstronypozórjakoto,conieuwarunkowane
jestzarazemzakładającąsiebie,jakiznoszącąsiępodstawą,jestwięc
stosunkiempodstawowym,którywkońcutakżeokazujesięformą.
Jesttojednaktakaforma,którazawierajużwsobieswojątreść,czyli
formarzeczyabsolutnej[derabsolutenSache].Absolutnarzeczsta-
nowijednośćswojejformyzsobąsamą;treścinatomiastnadaje
określeniewarunku,znosiwtymzakładaniużnośćswejtreści
iprzemieniająwdrugizeswychdwóchmomentów.JakmówiHegel: