Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Jeszczeorelacjachrodzinnychś
23
AlfazwracasięjeszczesłowemDSynu”(AMII,s.106,w.338)wajdelota
Halban.
Zprawdziwą,pełnąrodzinąWalterAlfspotykasięponownienadworze
księciaKiejstuta,doktóregoprzystał,zdradzającKrzyżakówDwpierwszej
potyczce”.WalterzakochujesięniebezwzajemnościwAldonie,córceKiej-
stuta(Halbanpiękniemówioniej:DKiejstutówna”),przekazujejejwiedzę
oDniepokalanejSynaBożegoRodzicy”(AMII,s.107,w.372),samzkolei
chłonieDzustjejlitewskiejużzapomnianewyrazy”(AMII,w.380):
byłytosłodkieimiona
Pokrewieństwa,przyjaźni,słodkiejprzyjaźni,ijeszcze
Słodszywyraznadwszystko,wyrazmiłości,któremu
Niemaszrównegonaziemi,opróczwyrazu—ojczyzna.
AMII,s.107—108,w.382—385
Kiejstutakceptujewybórswejcórki,chociażczynitoniebezpewnego
politycznegowyrachowania,boprzecież:DWiedział,żejegoprzodkowie
zawszezNiemcamiwalczyli”(AMII,s.109,w.440),zgadzasię:DPójdź,
Walterze,bądźzięciemmoimibijsięzaLitwę!/WalterpojąłAldonę”
(AMII,w.410—411).ItuHalbanpozwalasobie—rzadkitomoment
wpoważnejpieśni—nażartwobecsłuchającychgoKrzyżaków,żart
skontrastowanyznastępującąponimpoważną,wielokrotniepóźniejprzez
komentatorówprzywoływanąsentencją:
—Niemcy,wypewniemyślicie,
Żetukoniecpowieści;wwaszychmiłosnychromansach
Gdysięrycerzepożenią,kończytrubadurpiosenkę,
Tylkododaje,żeżylidługoibyliszczęśliwi.
AMII,s.109,w.414—417
Potejuwadzemetaliterackiej,dotyczącejrealizacjikonwencjipoety-
ckiej,konwencjisięgającejśredniowiecza,refleksjizaśznaczniebliższej
czasomtworzeniatejpowieścipoetyckiej,następujedwuwiersz,którego
częśćdrugawyodrębniłasięczasem—wtokuprocesuhistorycznolitera-
ckiego—jakoDsłowoskrzydlate”24:
Walterkochałswążonę,leczmiałduszęślachetną;
Szczęściawdomunieznalazł,bogoniebyłowojczyźnie.
AMII,s.109,w.418—419
24Oczywiście,werstenznajdujesięwopasłymkompendiumH.Markiewicza
iA.Romanowskiego(Skrzydlatesłowa.Wielkisłownikcytatówpolskichiobcych.Wy-
danienowe,poprawioneiznacznierozszerzone.Kraków2005,s.277)orazwKsiędzecy-
tatówzpolskiejliteraturypięknejodXIVdoXXwieku,ułożonejprzezP.HertzaiW.Ko-
palińskiego(Warszawa1991,s.268);tujakozwieńczeniesześciowersowegofragmentu.
