Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
Wcześniej
Adamotworzyłoczyirozejrzałsięponiewielkimpokoju
przypominającymszpitalnąizolatkę.Byłownimcoś
staroświeckiego.Ścianypomalowanezostały
naniebiesko.Wzdłużdrewnianegosufitubiegłydwie
grubebelkipodtrzymującestrop.Wjedynymoknie
zamontowanabyłakrata,coniemalodrazuwzbudziło
wWolańskimzaniepokojenie.Unoszącysięzapach
przynosiłskojarzeniazestarymwiejskimdomem.
Spojrzałzaoknoidostrzegłbujnąroślinność.Nawet
kwiatynakrzewachrosnącychprzyoknieukładałysię
wbarwnekompozycje.Mężczyznadoszedłdowniosku,
żeogrodnikzajmującysięposesjąmusiałznaćsię
narzeczy.
Uniósłsięnałokciachispojrzałnapodłogę,która
równieżbyładrewniana.Niebyłtożadenpanel
zwymalowanymwzoremsękówczysłoi,tylko
najprawdziwszeimpregnowanedębowedeski.Byłystarte
izniszczone,codobitniewskazywałonato,żemusiały
wieleprzejść.Obokłóżkastałokrzesłoiwspółczesna
metalowaszafka,jakąmożnazobaczyćwszpitalach.
Wroguznajdowałasięszafanaubrania.Plastikowy,
okrągłyzegarwiszącynaścianiewskazywałkilkaminut
pogodziniedziesiątej.WgłębipokojuAdamujrzałdwoje
drzwi,jedneprowadzącenajprawdopodobniejdołazienki,
drugiewyjściowe.
Usiadłnałóżkuiprzeszukałszafkę.Opróczprzyborów
toaletowychijakichśubrańnieznalazłjednakniczego
ciekawego.Wszafierównieżbyłatylkopoduszka
idodatkowykoc.
