Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
38
.lesdanslalittératureeuropéenneł
Progressivement,Colombacommenceàgagnerlestraitsdiaboliquesd’une
femmefatale.«MadouceColomba»,s’adresseOrsoàsasœur,«tues,jele
crains,lediableenpersonne»(MERIMEE,1991:178).Lesgensontpeurd’elle:
«Ilyavaitdanslavoixetdansl’attitudedeColombaquelquechosed’imposant
etdeterrible;dsavue,lafoulereculaépouvantée,commedl’apparitiondeces
féesmalfaisantesdontonraconteenCorseplusd’unehistoireeffrayantedans
lesveilléesd’hiver»(1991:207).Lafemmeméditerranéenneestune«Ghoula»,
une«sorcière»,«dominatricequilaissepeudechoixauxhommesencequi
concernelagestiondel’honneurdelafamille»(ETIENNE,2007:58).«Cette
demoisellesijolie»,déclarelafermièreitalienneenparlantdeColomba,«elle
alemauvaisœil»(MERIMEE,1991:245).
LamétamorphosedeColombaalieuàsonarrivéeenEurope:«jenesuis
plusdutoutunesauvagesse»(1991:241),déclare-t-elleetparlemêmed’unof-
ficierquiseraitamoureuxd’elle.Mêmesielleesttoujours«lagardiennedela
tradition»(ETIENNE,2007:57)qu’ellepensetransmettreàsonfuturneveu,elle
commenceàs’intéresserauxrobesetauxbals.Lecontinentsemblecalmersa
natureinsulaire.Ilsuffit,pourtant,qu’ellerencontreparhasardlevieuxBarri-
cinipourquelaColombacorserevienne.Levieilhommeestconvaincuqu’il
aaffaireàunesorcièrecapabledeliredeslettresbrûléesquipeutletueravec
sonseulregard.PourunmomentencoreColombasemétamorphose,sonteint
s’anime,sonœilestenfeu,maistrèsrapidementellesecalmeetprétendque
riennes’estpassé,enentretenantuneconversationmondaineaveclecolonel;
toutcommeMmeColomba,sonarchétype,quisauraitêtrecruelle,maisaussi
douceetextrêmementgentille(SCHINZ,1904:577).
Colombaestdonc,commelaCorse,trèsbelleettrèsdangereuse,maléfique
même.Soncharmed’unesorcièrenedisparaîtmêmesurlecontinent.«J’aurais
puencorevousdonnerquelquestouchesdecouleurlocale,mais[ł]onm’aurait
faitmourirdellamalamorte»(citéaprèsSOURIAU,1923:337),aécritMérimée
dansunedeseslettres.CeluiquiaconnulaCorseseratoujourssoussonin-
fluence,sembledirel’auteuràseslecteurs.
Conclusion
L’exotismeservaitd’exutoireauxfrustrationsetnostalgiesromantiques(RE
MAK,1978:62).Mériméesembleenêtrebienconscientenjouantaveccequ’on
appelaitdéjààl’époque«lemythecorse».EndécrivantlaCorse,ildévoilede-
vantseslecteursunmondenouveau,sauvage,barbarequiserégitpardesdroits
entièrementdifférentsdel’héritagehumanisteeuropéen.C’estunanti-idéal,
anti-paradisquitentel’étrangerparsacruautéprimitiveetanti-civilisationnelle.