Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RozdziałIIReorganizacjanaczelnychwładz…
63
PoutworzeniuSztabuGeneralnegoMarynarkiWojennej,tracącenaznaczeniu
stanowiskoszefaSztabuGłównegozajmowałodowybuchupierwszejwojnyświa-
towejkolejnosześciuadmirałów:AndriejVirenius72(p.o.szefaSztabuod18VIII
1905do3IX1906),AleksandrvonNiedermüller73(p.o.szefaSztabuod3IX1906do
23I1907),NikołajJakowlew74(p.o.szefaSztabuod28I1907do19XII1909,ana-
stępnieszefSztabudo21IV1911),MichaiłKniaziew75(p.o.szefaSztabuod21IV
72AndriejVirenius(1850–1919)absolwentKorpusuMorskiego(1872).Attachémorski
wNiemczech(1885–1886).DowódcakrążownikaAfrika(1893–1896)orazPamiat’Azowa(1896–
1898).Wlatach1899–1901dowodziłpancernikiemPobieda,anastępnieOrioł.Od1901r.wSztabie
GłównymMWkolejnoszefWydziałuSzkolenia,zastępcaszefaSztabu,p.o.szefaSztabu.Rangę
kontradmirałaosiągnąłw1902r.Zob.W.D.Docenko,Morskoj…,s.97–98.
73AleksandrvonNiedermüller(1851–1937)absolwentKorpusuMorskiego(1870).Od
1886r.dowódcaokrętu.DowodziłtorpedowcemNr13(1886);transportowcemKrasnajaGorka
(1891);krążownikiemDżigit,naktórymw1894r.odbyłrejsnawodyMorzaŚródziemnegoorazna
morzaArktyki;krążownikiemPamiat’Azowa(1898–1901);pancernikiemBorodino(1901–1903).
SzefsztabuKomendantaGłównegoPortuwKronsztadzie(1902–1903).Od1903r.wSztabie
GłównymMWzastępcaszefaSztabu,anastępniep.o.szefaSztabu.Od1907r.przewodniczący
KomitetuFlotyOchotniczej.W1908r.przeniesionywstanspoczynku.Rangękontradmirałaosią-
gnąłw1902r.,wiceadmiraław1908r.ZmarłwBerlinie.AutormemuarówOtSiewastopolado
Cusimy.Wospominanijarusskogofłotas1866po1906gg.,opublikowanychwRydzew1930r.Zob.
ibidem,s.296;Martirołog…,s.99(wcytowanymsłownikubiograficznym,vonNiedermüllernosi
imięAleksiej,pozostałedanepersonalnezgodnezdanymiprzytoczonymiprzezDocenkę).
74NikołajJakowlew(1856–?)weflocieod1873r.,absolwentKorpusuMorskiego(1877)
orazMikołajewskiejAkademiiMorskiejWydziałMechaniczny(1882).Dowódcaokrętuod1897r.
DowodziłcarskimjachtemMariewo(1897–1898),kanonierkąMandżur(1898–1899),pancernika-
mi:Pietropawłowsk(1901–1904)orazImpieratorPawiełI(1904–1906).Zamęstwowykazanepod-
czaswojnyrosyjsko-japońskiej(1904–1905)nagrodzonyzłotąszablą.Wlatach1906–1907szefszta-
buportuwKronsztadzie.Wlatach1907–1911p.o.szefaSztabu,anastępnieszefSztabuGłównego
MW
.Od1maja1911r.członekRadyAdmiralicji.Rangękontradmirałaosiągnąłw1906r.,wicead-
miraław1909r.,admirała12sierpnia1915r.Zob.SLS,1916,s.35;W.D.Docenko,Morskoj…,
s.461–462(DocenkopodajebłędnądatęnominowaniaJakowlewanaczłonkaRadyAdmiralicji
1907r.).JakowlewkierowałpracamiSztabuGłównegowyjątkowodługo,gdyżczterylata.Został
zdymisjonowanyprzeznowegoministramarynarkiadm.Grigorowicza,któryuznałgozaosobę
niekompetentnądozajmowaniategostanowiska,oczymbezogródekpisałwswoichmemuarach.
Zob.I.K.Grigorowicz,Wospominanija…,s.47.
75MichaiłKniaziew(1856–1933)absolwentKorpusuMorskiego(1878).Dowódcaokrę-
tuod1898r.DowodziłtransportowcemJewropa(1898–1900),krążownikiemAfrika(1900),
pancernikiemobronywybrzeżaAdmirałSieniawin(1903–1904),pancernikiemSława(1904–
1905).DowódcazespołukrążownikówtorpedowychFlotyBałtyckiej(1906).Szefsztabuportu
wKronsztadzie(1907–1908).Od1908r.wSztabieGłównymMWzastępcaszefaSztabu(1908–
1911),p.o.szefaSztabu(1911),szefSztabuGłównego(1911–1913).14października1913r.prze-
niesionywstanspoczynku.Rangękontradmirałaosiągnąłw1907r.,wiceadmirała19grudnia
1911r.Od20października1913r.przewodniczącyzarząduFlotyOchotniczej.ZmarłwParyżu.
Zob.SLS,1916,s.39;W.D.Docenko,Morskoj…,s.204;Martirołog…,s.72.WopiniiGrigorowicza,
KniaziewniesprawdziłsięnastanowiskuszefaSztabuGłównego,gdyżniepotrafiłskłonićpod-
ległychmuoficerówdozaprzestaniaintrygiwłączeniasiędoprocesureform.Ministeruznał,
jedynymsposobemzaprowadzeniaporządkuwSztabiebędziezdymisjonowanieKniaziewa.Jak
zaznaczawpamiętnikach,nierozwiązywałotojednakproblemuzuwaginabrakodpowiedniego
kandydata,gdyżksiążęLievenbyłjużpoważniechorynaserce,amłodzizdolnioficerowiepełnili
odpowiedzialnefunkcjeweflocieczynnej.Zob.I.K.Grigorowicz,Wospominanija…,s.71–72.