Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
K.Dymek,„RotmistrzOstrowskiczyliczęśćdrugadalszychlosówNikodemaDyzmy”,Warszawa2014
ISBN978-83-7798-116-0,©byBELStudio2014
cisza,słychaćbyłotylkotykaniewielkiegozegara,cichełkanieKatarzynyiod-
dechyobecnychwnimosób.
–Trzebaspać,paniordynatowo,jestjużbardzopóźno,niedługobędą
pierwszekury–ochmistrzynizdjęłazeswoichramionobszernyszaliokryła
nimdrżąceplecyswojejpani.
Ordynatowa,lekkopodniesionazałokiećprzezAlojza,wstałajakwtran-
sieipozwoliłasiępoprowadzićprzezpokojówkęikamerdynera.Przodemszła
ochmistrzynizeświecą.Gdyweszlijużdosypialni,Katarzynajakbysięocknę-
ła,popatrzyłaprzytomnienatowarzyszącąjejsłużbę,zdecydowanymruchem
otarłatwarzipoprosiła,abyzostałzniątylkoAlojz.Ochmistrzynipostawiła
lichtarznanocnymstoliku,lekkopopchnęłapokojówkędowyjścia,wyszła
zpokoju,icichozamknęłazasobądrzwi.
–Cosięstało,panihrabino?Copaniądręczy,proszęmipowiedzieć,na
pewnodasiętemujakośzaradzić–Alojzprzysiadłnawskazanymmufotelu
iztroskąspojrzałanaswojąpanią.
–Proszę,niechmiAlojzpowie:cojamamrobić?Alojzjestprzecieżprzy
mnietakdługo,jaktylkosięgnępamięcią.
Starykamerdynerpokiwałbezwiedniegłową,spojrzałztroskąnaordynato-
wąiwyrazemustdałdozrozumienia,żechybadomyślasię,cociążyjegopani.
–Panihrabino,toćjapamiętampaniąjeszczejakomałądziewczynkę,toć
jadlapanienkimotylenałącełapał,natychrękachnosił,toćmyprzecieżra-
zemprzedbolszewikiemuciekali,niejednąrzekęwbródprzeszli,niejednąnoc
przekimalinadercepodwozem.Jaczuję,copanienceciążyipowiemtak:życie
idziedoprzoduitrzebaiśćrazemznim,aztym,cosięjużstało,trzebasięraz
nazawszepogodzić.Nicniedastaniezbokuaniciągłeczekanie.Takbardzo
chciałbymwidziećpanienkęszczęśliwą–staryAlojzanisięspostrzegł,żemówi
doordynatowejtakciepło,jakprzedwielomalaty,gdyprowadzałjąpopolach
iłąkach,lubsadzałnakucykajakomałądziewczynkę.
–PamiętaAlojztegopułkownika,którybyłtuwlecieubiegłegoroku?To
jest,możnapowiedzieć,przyjacielmojegomęża.Wydawałomisięwtedy,żeon
mniebardzoadoruje,ażtunagleprzestałsięodzywać,zamilkł,nieodpisujena
listy,podobnowyjechałzagranicę.Czyżniejesttodlamniejakbyostrzeżenie?
Jakieśtajemnememento?
Alojzwskupieniuwpatrywałsięwzatroskanątwarzordynatowej.Tapo
krótkiejchwilikontynuowała:
–Ajeżelimójmążżyjeiwrócipewnegodnia,tocojawtedyzrobię?
–Panihrabino,tegosięnigdyniedawykluczyć,aletoraczejniemożliwe.
Aczytoprawda,żetenpanikonkurenttoczłowiekszlachetnyioniezwykłych
wręczznajomościachikoneksjachwWarszawie?
19
