Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁII
Udziałwwalkachowschodnie
granicePolski(1918–1921)
Odjesieni1918rokunaWileńszczyźnie,Mińszczyźnie
orazziemiachlidzkiej,nowogrodzkiejigrodzieńskiej
zaczęłypowstawaćoddziałysamoobronypolskiej,
którychinicjatoramibylioficerowiezrozwiązanego
wmajutegorokuIKorpusuPolskiegogen.Dowbora-
Muśnickiego.Składałysięzbyłychżołnierzy
frontowych,członkówPOW,studentówimłodzieży
gimnazjalnej.Wkrótceliczyłykilkatysięcyludzi[1].
DekretemNaczelnegoWodzaJózefaPiłsudskiego
z8grudnia1918rokugen.WładysławWejtkozostał
mianowany„dowódcąwszystkichformacjiSamoobrony
krajowejLitwyiBiałorusi”[2],którąjeszczewtym
miesiącuzreorganizowanonawzórregularnych
oddziałówWP[3].10grudniawstąpiłwjejszeregi
WitoldPilecki,nakilkamiesięcyprzerywającnaukę
wgimnazjum[4].Momenttenmożnauznaćzapoczątek
jegoudziałuwzbrojnychzmaganiachogranice
wschodniePolski.
DwatygodniepóźniejwileńskaSamoobronaliczyła
tysiącdwustuochotników.PrzekształconojąwPułk
UłanówiPułkStrzelców,któryskładałsięzczterech
batalionów[5].Kompaniapowstałazharcerzy–wśród
którychbyłWitold–weszławskładbatalionupod
dowództwempkpt.MikołajaZuje​wicza[6].
Podkoniecgrudniagarnizonniemieckizaczął
opuszczaćWilno,niestawiającwzasadzieżadnego
oporuoddziałompolskimodbierającymposzczególne
dzielnicemiasta[7].Wnocsylwestrowąz31grudnia
1918rokuna1stycznia1919rokuWitoldPileckibył
dowódcąplacówkiwOstrejBramie[8].Wydarzenie