Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁIII
Pracaidziałalnośćwniepodległej
Polsce(1921–1939)
WitoldPileckizłożyłwmaju1921rokuegzamin
dojrzałości[1].Należynadmienić,żeznałwówczas
bieglejużtrzyjęzykiobce:rosyjski,niemiecki
ifrancuski[2].Jakowolnysłuchaczrozpocząłstudia
naWydzialeSztukPięknychUniwersytetuStefana
BatoregowWilnie,leczwkrótcejeprzerwałzpowodu
problemówfinansowych[3].Niemogąckontynuować
edukacji,zaangażowałsięwdziałalnośćZwiązku
BezpieczeństwaKraju(ZBK),doktóregowstąpiłjeszcze
wlutymtegoroku[4].Natemattejorganizacjitak
napisał:„Byłytojeszczeczasyniepewneichodziłooto,
bywśródspołeczeństwawskrzesićtradycjeżołnierskie.
Ćwiczonosięwięczbronią,musztrowano,bynawszelki
wypadekbyćgotowym.Losbowiemjużodwieków
narzucałludziomkresówtętwardąrzeczywistość”[5].
ZBKzałożyłkpt.StanisławBobrowski,któregoPilecki
poznałjeszczejakoporucznikapodczaswalknad
Niemnemwlipcu1920roku.Jegozastępcąbyłpor.
EdmundGalinat[6],którypóźniejprzezpewienczas
kierowałtymzwiązkiem[7].WorganizacjitejPilecki
służyłprawiedwalata–dogrudnia1923roku.
PoczątkowopełniłfunkcjęzbrojmistrzaKomendy
Głównej,późniejukończyłkurspodoficerskiizostał
komendantemoddziałuwNowychŚwięcianach
(wlutym1923rokuzajmowałneutralnypasnagranicy
polsko-litewskiej[8]).Ponadtowiosną1922rokuobjął
tamposadęreferenta,zajmującsiękierowaniemakcją
demobilumateriałuwojskowegonatereniepowiatu
święciańskiego[9].Natematjegopracy
wprzysposobieniuwojskowympor.EdmundGalinat
