Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Prewencjakryminalnajako
metodazapobiegania
dysfunkcjomczłowieka
Twierdzenie,jakobybezpieczeństwo–zarównowujęciu
personalnym,jakiglobalnym–byłonajwyższym,corazbardziej
docenianymdobremludzkości,znajdujeuzasadnienieniemal
każdegodnia.Doniesieniamedialnesystematycznieprzekazująnam
informacje,zktórychwynika,żeświatniejestwolnyodróżnego
rodzajuzagrożeń,wtymzagrożeńterrorystycznych.Teostatnie
sąprzedmiotemszczególnegozainteresowanianaukowcówiosób
praktyczniezajmującychsiębezpieczeństwempublicznym.Wynika
toprzedewszystkimzdwóchpowodów:tegorodzajuzdarzenia
sąniezwyklebrutalneinieprzewidywalneorazmajądestrukcyjny
wpływnapoziomspołecznegopoczuciabezpieczeństwa.Zwykliśmy
odnosićdziałaniazzakresuprewencjikryminalnejdozdarzeń
pospolitych,którenajczęściejingerująwistniejącyporządek
prawny,jednakniemożnazapominać,żedziałaniaprewencyjne
szczególnegoznaczenianabierająwodniesieniudoprzestępstw
onajwiększejszkodliwościspołecznej,zdarzeńnajbrutalniejszych
ibezpośredniogodzącychwżycieludzkie.Bezwątpieniawśród
wielutegorodzajuzagrożeńwdzisiejszejrzeczywistościwybijasię
działalnośćterrorystyczna,którąmożnascharakteryzowaćwsposób
następujący:
1.
Aktterrorystycznyjestzjawiskiemznacznieszerszym
odpospolitegoczynukryminalnego,awystępującewtym
akcienaruszeniaprawasątylkoniejakotechnicznymi
środkami,czyliformamidziałańzmierzającychdozdobycia
szerzejzakreślonychcelów.
2.
Aktyterrorystycznesązazwyczajzjawiskami
wielomotywacyjnymiiwielowarstwowymi.
