Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
AgnieszkaBieńkowska
Nakoniecwartozwrócićuwagęnajeszczejednąkwestię.Zgodniezkoncepcją
Piagetawrozwojumyśleniagłównąrolęodgrywaaktywnośćsamegodziecka,
którepodczasdziałaniakonstruujeswojąwiedzęoświecie.Współcześnie,nie
negującrolidziałania,podkreślasięrównieżznaczenieinterakcjizotoczeniem
społecznym.Takiespojrzenienauwarunkowaniarozwojuintelektualnegojest
związanezkoncepcjąWygotskiego(Schafer,2005;2010),wktórejzakłada
się,żemożliwośćrozwojumyśleniadajądzieckuosobyowiększejniżono
samowiedzyiumiejętnościach,stawiającprzednimwyzwaniaijednocześnie
wspierającpodczasrozwiązywaniaproblemów.
1.4.Rozwójemocjonalny
Pierwszeprzejawyemocjimożnaobserwowaćjużuniemowląt(Hurme,2002).
Noworodkiwyrażająpewnepodstawoweemocje,takiejak:zaciekawienie,
radość,wstrętiniepokój.Wachlarzprzeżywanychemocjidośćszybkozaczyna
sięposzerzać.Podkoniec2.iw3.rokużyciapojawiająsiętakieemocjejakduma,
wstyd,zażenowanie,zawiść.Dladziecicztero-ipięcioletnichcharakterystyczne
sązkoleiemocjezwiązanezrelacjamispołecznymi,takiejak:poczuciebezpie-
czeństwalubjegobraku,poczucieniższości,poczuciewiny.Wciągunastępnych
kilkulatwzrastaświadomośćwłasnych(icudzych)stanówemocjonalnychiich
wpływunazachowanie.
Szczególnieważnągrupądziecięcychemocjisąlękirozwojowe(Hurme,
2002).Pojawiająsięnadanymetapieżyciaichoćzregułysąprzeżywanezdużą
intensywnością,niewymagająinterwencjispecjalisty(chybażesąprzeżywane
skrajniesilnie,arodziceczująsiębezradniwswoichdziałaniachmającychna
celuwsparciedziecka).
Typowelękiwokresieniemowlęcymtolękprzedhałasem,upadkiem,jak
równieżlękprzedrozłąkązrodzicem,obcymiludźmi,nieznanymiprzed-
miotami.Zkoleiwokresieprzedszkolnympojawiasięlękprzedciemnością,
wyobrażonymistworami(duchami,potworamiitp.)iśmiercią.Wwiekumłod-
szymszkolnymnasilająsięlękiprzedodrzuceniemorazkpinąidezaprobatą
zestronyinnych,szczególnieważnychdlasiebie,osób.
Dzieciradząsobieznegatywnymiemocjaminaróżnesposoby.Wrazzwie-
kiemstosowaneprzezniestrategiestająsięcorazbardziejwyrafinowane.
Wokresieniemowlęcym(Schafer,2005)będzietoprzekierowanieuwagi,
