Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ikunagimmateracu,naktórymleżałanieruchoma
kobieta.
–Moipanowie,naszymostatnimdzisiejszym
przypadkiemjestszesnastoletnia,jeszcze
niemiesiączkująca,żydowskadziewczynazPetersburga,
którąniektórzyzwaspowinnijużznać.
Jorigwałtowniepokiwałgłową.Wśródpokazywanych
kobietCharcotmiałswojeulubienice.Przypominały
zwierzątka,któremożnaprzebierać–byływrównym
stopniuimbecylowate,głupieiuległe,coobrzęk
limfatyczny,alezdecydowanieładniejsze.
Jakwiększośćpacjentówzoddziałudlanerwowo
chorychAnastasiamiałanasobiekitelzgrubegopłótna,
spiętyzprzoduskórzanymipasami.Rękawyzostały
zszyteiwzmocnionenakońcach,bydziewczynanie
mogłasiędrapaćanimasturbować.Niebyłatomoda
rodemzParyża,alewątpliwejurodyodzieniezpewnością
nieszkodziłopowabowidziewczyny.Joriprzyjrzałsię
wąskimbiałymnogom,wystającymspodkitla,goliźnie
nieznacznieodsłoniętegouda,bladejtwarzy,długim
czarnymwłosom,wyglądającymjakudrapowane
napoduszce,obwisłejprawejpowiece.Anastasia
wyglądałaspokojnie–byłamała,białaikruchaniczym
cienkakość.
–Jejojciecprzywiózłjądonaszejklinikiprzedponad
dziesięciomamiesiącamiwnadziei,żedziewczynaunas
wyzdrowieje.Nigdzieindziejniepotrafionojejpomóc.–
Charcotpostawiłkołnierzmarynarki,bypodkreślić
właściwośćowejnadziei.–Przezkilkapierwszychtygodni
prowadziliśmyleczeniezewnętrzne.Jednakżezewzględu
naosobliwośćcierpieniapacjentkidwudziestego
siódmegomajaprzyjęliśmyjądonaszegodomudla
chorych,cojestprawdziwymszczęściem!Dziękitemu
mamymożliwośćprzyjrzećsięowemunadwyraz
ciekawemuprzypadkowi.–Charcotutkwiłwzrok
wchorej.–Powodemdoskierowaniajejdoszpitala
wPetersburgubyłowystąpieniedrgawekwobrębie
twarzy.Lekarzezdiagnozowalibezbolesnyskurcztwarzy
iprzeprowadzilizabiegprzecięcianerwówjejprawej
