Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
uweRtuRa
|
17
odwschodunazachódkuzatoceipołączonychścieżkąbiegnącą
ustópzamku.Stromeskaływysokościokołodwustustópwrzynałysię
wmorze.RainerMariaRilkeszedłszybkoprzedsiebie,niezważa-
jącnawichurę,zatopionywmyślach,układającwgłowieodpo-
wiedźnalist,jakiotrzymał.Szedłzatemwmilczeniu,niezatrzy-
mującsię,szybko,szybko,gdynagleprzystanąłwpółkroku:
wwyciuwichruusłyszałwołającygogłos,głosgdzieśzbliska
szepczącymudouchatesłowa:
Któż,gdybymkrzyknął,usłyszałbymniezzastępów
anielskich?
Trwałbezruchu,nasłuchując.Coto?–spytałcicho…Ktoidzie?
Wyciągnąłnotes,którynosiłzawszeprzysobieizapisałtelinij-
ki,azarazpotemkilkadalszych:formułowałysięjakbysame
zsiebie…
Ktoprzyszedł?…Wiedziałwówczas…Bóg.
Bardzospokojniewróciłnagórędopokoju,odłożyłnotesiod-
powiedziałnaurzędowylist.
WieczoremElegiabyłagotowa”23.
SłynnyincipitPierwszejElegii,zacytowanytuwprzekładzieJa-
struna,woryginalebrzmi:WWer,wennichschriee,hörtemichaus
derEngel/Ordnungen?”.Innitłumaczespolszczalitoprzełamane
przerzutniązdanienastępująco:WKtóż,gdybymzawołał,mniebyza-
isteusłyszałzanielskich/ordynków?”(Napierski),WKto,gdybym
krzyczał,usłyszałbymniewśródzastępów/anielskich?”(Antoche-
wicz),WKtóż,choćbymkrzyczał,miałbysłyszećmniewśródaniel-
skich/zastępów?”(Pomorski).
Dziękiseriitranslatorskiejmożnaskontaminowaćwersjęnaj-
bliższąoryginałowi.RytmfrazynajpełniejprzekazałJastrun,alenie
ustrzegłsiębłędu,wybierającdokonanąformęczasownika(Wkrzyk-
nął”).Lepszawydajesię–wtymmiejscu–formaniedokonana
(Wkrzyczał”),zawierającasugestiętrwaniapytaniaretorycznego–
