Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Liczbarzutówmusibyćjaknajmniejsza,alewy-
starczającadojednoznacznegopokazaniaprzed-
miotu.Kształtprzedmiotumożnapokazaćtakże
zapomocąwymiarów,np.napisaniesymbolu
0przedliczbąwymiarowąmówi,żeprzedmiot
wtymmiejscujestbryłąobrotową.
Trzyrzutnieobwiedzionegrubymiliniamisą
rzutniamiuprzywilejowanymiinależywpierw-
szejkolejnościkorzystaćznich(rzutzprzodu,
zgóryiodlewejstrony).Jeśliprzedmiotnary-
sowanywrzuciegłównymtrzebauzupełnićrzu-
temodlewejiodprawejstrony,arzutzgórynie
jestkonieczny,tomożnagopominąć.
Nienależyrysowaćrzutni,czyliramekdookoła
rzutów,inienależypodpisywaćrzutni.Nary-
sunku3.4uczynionototylkozewzględówdy-
daktycznych.
Wszystkierzutymusząznajdowaćsięnajednym
poziomieiwjednejliniipionowej,jakpokazano
narys.3.4.
Wielkośćprzedmiotunawszystkichrzutniach
musibyćtakasama,atoznaczy,żenp.wymiary
na”podanewprzykładzienawidokuzgóryiwi-
dokuodlewejstronymusząbyćidentyczne.
Częstymbłędemjestrysowaniewidokuzgóry
narzutnigłównej.Oustawieniuprzedmiotu
dorysowaniabędziemowawnastępnymroz-
dziale.
Jeślirzutmaośsymetrii,tonależyjąnarysować,
nieprzeciągającjejnadmiernie(do3mm)poza
rzut.Osieposzczególnychrzutówniemogąsię
łączyć.
Jeślinarzuciewystępujebryłaobrotowosyme-
tryczna(otwórlubkołek),tonależynarysować
jejośsymetrii.
3.2.Układrzutów
3.2.1.Rzutowaniewedługpierwszegoitrzeciego
kąta
Pokazanynarys.3.4przykładwykonanybył
wtzw.rzutowaniuwgpierwszegokąta.Polegaono
natym,żeprzedmiot(aściślej–jegorzut)jestry-
sowanynarzutniznajdującejsięzaprzedmiotem.
Wszystkierysunkistudenci(choćtylkozewzglę-
dówdydaktycznych)powinniwykonywaćwtym
układzierzutów.
Innymsposobemrzutowaniajestrzutowanie
wgtrzeciegokąta.Polegaono,najprościejmówiąc,na
zamianierzutuodprawejstronyzrzutemodlewej,
atakżerzutuzgóryzrzutemzdołu(rysownienatych
rzutniachniewidoku,lecznstempla”przedmiotu).
Rzutowaniewgpierwszegokątazwyczajowo
nazywanejestrzutowaniemneuropejskim”,arzu-
towaniewgtrzeciego–namerykańskim”.
ToostatnieużywanejestnietylkowStanach
Zjednoczonych,aleteżnp.wkrajachanglosaskich.
Ciekawostkąjest,żemetodęrzutowaniamożna
identyfikowaćsymbolami:
rzutowaniewgmetodypierwszego
kąta(europejskie),
rzutowaniewgmetodytrzeciego
kąta(amerykańskie),
rzutbędącylustrzanymodbiciem.
Średnicamałegookręgupowinna
byćmniejwięcejrównawielkościli-
ter,aśrednicadużegookręguiwysokośćstożka–
dwukrotniewiększa.Wtensposóbmożnaoznaczać
nietylkocałyrysunek,aleiposzczególnerzuty.
3.2.2.Ustawienieprzedmiotuwzględemrzutni
Napoczątkuzajęćwielewątpliwościbudziusta-
wienieprzedmiotudorysowania.Możnapodaćkil-
karegułzilustrowanychnarys.3.5:
Rysuneka).Narysunkachwykonawczychna-
leżypokazaćprzedmiotwpozycjijegowyko-
nywania.Przedmiotobrotowo-symetryczny(np.
wałek,tuleja,tarcza)należyrysowaćpoziomo,
gdyżwtakiejpozycjijestwykonywanynato-
karce.
Rysunekb).Przedmiotnależyustawićtak,aby
jegopłaszczyznybyłyprostopadłeirównole-
głedorzutnigłównejipoziomej.Szczególnym
przykłademjestprzedmiotmającywyraźną
podstawę.Należygopostawićnastoleistół
potraktowaćjakrzutniędolną(poziomą,widok
zgóry).
Rysunekc).Narzuciegłównympowinnobyć
jaknajwięcejinformacjioprzedmiocie,np.gra-
niastosłuppochylonynależypokazaćtak,aby
narzuciegłównymwidaćbyłojegopochylenie.
Wdalszejczęścipodręcznikabędąomawiane
przekrojeprzedmiotu.Przekrójmówioprzed-
miociewięcejniżwidok,więcnaogółrzut
głównybędzieprzekrojem.
15
