Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przyrodaustanawiaprawidłowości,
któremająswojeźródło
wpowtarzalnościzdarzeń,
leczstosująsiętylkodowiększościprzypadków.
GottfriedvonLeibniz
1.Elementyteoriiryzyka
wdziałalnościprzedsiębiorstw
1.1.Interpretacjapojęciaryzyka
WceluscharakteryzowaniaspołeczeństwaXXIwieku,opisujesięjejakospołe-
czeństwoglobalne,egzystującewklimaciezłożoności,dynamiki,niepewności
iryzyka(Beck2004,s.16).Klimattendostrzeganyjestzarównowskaliglobalnej,
jakilokalnej,aleprzedewszystkimwwymiarzejednostkowym.Obecnieryzyko
jestinterpretowanejakocechaustawicznejegzystencjiwspółczesnegoczłowieka.
Stanpowszechnejniepewności,będącyskutkiemcorazszybszegotempażycia,
nazywanyjestprzezniektórychsocjologówspołeczeństwemryzyka(Beckiin.2009,
s.88).Źródełryzykadoszukująsięoniprzedewszystkimwtempierozwoju
technologiii,będącychtegoskutkiem,procesachspołecznych,wszczególności
globalizacjiikonkurencji2.Uznajesiępowszechnie,żeefektypracynaukowców
stałysięgłównymiprzyczynamiwystępowaniaryzykaijednocześnieprzyjmuje
się,żetylkodziękidalszemurozwojowinauki,ryzykomożebyćbadane,
awkonsekwencjiizarządzane,np.wceluredukcjijegowielkości.Bezpodejmo-
waniaryzykaniemożliwybyłbyrozwójnaukiitechniki,acozatymidziew-
nieżcywilizacji.Świadomośćwystępowaniaryzykaskłoniłaludzidoposzuki-
waniasposobówzabezpieczeniasięprzedjegoskutkami.
Wspołeczeństwieryzykasiłąintegrującąniejestdążeniedorealizacji
wspólnychidei.Równieżniejestniąobawaprzedzagrożeniamizewnętrznymi,
np.siłamiprzyrody.Tym,cointegrujewspółczesnychludziwsposóbznaczą-
cy,jeststrachprzedniebezpieczeństwami,któretworzycywilizacja.Ryzyko
wtymrozumieniuposiadawymiarglobalny,awspólnotyspołecznetwo-
rzonepoto,byzbiorowoorganizowaćprocesyunikaniaryzyka,czyteżuciecz-
kiprzednim(Beck2004,s.16).
2Obecniemożnazaobserwowaćtendencjęintensywnegowzrostuwielkościryzyka(afaktycznie
wzrostuaktywnościprzyczynryzyka),wtymwszczególnościryzykainwestycyjnego.Jednym
zgłównychźródełtegostanurzeczyjestwzrosttempazmiantechnologicznych(Szczerbak2009,
s.35).
13