Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
miasteczko,wktórymobokdrewnianychbaraków
wznosiłysięblaszanebudy,małesklepikispożywcze
iwarsztatyusługowe.Władzemiastaprzymykały
natooczy.Policjanikogonieprześladowała.Wszyscy
doskonalewiedzieli,żebiedniprzybyszezpołudnia
sąRzymowipotrzebnidożyciajakwoda.Brakowało
bowiemtaniejsiłyroboczej.Biedacyzaśliczylinato,
żepoparulatachegzystencjiwkiepskichwarunkach
dorobiąsięprawdziwegomieszkaniaalbouzbierają
pieniądze,dziękiktórymwyjadądoStanów
ZjednoczonychbądźdoKanady.Zregułynadługielata
zostawalijednaknaCampoParioli.
FrancescoCarchedi,wybitnysocjolog,profesor
nauniwersytecieLaSapienza,urodziłsięw1950roku
wjednymztakichbaraków.Jegorodzicetużpodrugiej
wojnieświatowejprzyjechalidostolicyzKalabrii.Mieli
nadzieję,żewRzymieojciecznajdziedobrąpracęicała
rodzinabędziemogłamieszkaćwgodziwych
warunkach.WFiladelfii,jegorodzinnymmiasteczku–
położonymmiędzyCatanzaroiLameziaTerme–
panowałastrasznabieda.Terenybyłypodmokłe,ludzie
chorowalinamalarię.Dlategoczęstodecydowalisię
nawyjazd.Alepoczątkirzymskiejprzygodyrodziny
Carchedichniewyglądałynajlepiej.Profesorwspominał
wjednymzwywiadów:„Wpobliżunaszegomałego
domku,wktórymdorastałem,znajdowałosiękilka
starychstajniwojskowychzamienionychnamieszkania.
Upchanotamwielerodzin”[1].
KiedypytamFranca,którypracujewpiekarniprzyvia
Flaminia,czypamiętabiedamiasteczkoijego
mieszkańców,odpowiada,żeoczywiście.
–Niemielinic,chodziliobdarci,ichdziecibiegałybez
butów.Mieszkalipodrugiejstronieulicy.
ViaFlaminiabyławtedyrzekądzielącądwaświaty,
