Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
któresięnieprzenikały.Dodzisiajniewiadomo,iluludzi
mieszkałonaCampoParioli.Wedługostrożnych
szacunkówkilka–kilkanaścietysięcy.Rotacjabyła
ogromna.KalabryjczycyczyApulijczycyprzyjeżdżali
naparęmiesięcy,poczymznikali.Zostawalitylkoci,
którzy„zainwestowali”wbudowętanichdomkówalbo–
jakrodzinaprofesora–mogliwprowadzićsię
dodawnychstajni.Zrokunarokwrastaliwmiasto.Lecz
miastozabardzoichniechciało.Rzymianieskutecznie
broniliswojejtożsamości.Dziecimigrantów
wewnętrznychmogłyoczywiścieuczęszczaćdoszkół,
aleniktsięzniminieprzyjaźnił.Nastolatki
zburżuazyjnychdzielnicParioliczyPratikolegowałysię
wewłasnymgronie.Podobniepostępowaliteżrobotnicy
zpołudniowychrejonówmiasta.Wszyscyzgodnie
twierdzili,żerzymianinemmożebyćtylkoczłowiek,
któregorodzinamieszkawstolicyodsiedmiupokoleń.
WedługCarchediegowRzymiezawszepanowała
swoistahierarchia.Nasamejgórzepiramidyspołecznej
znajdowałysięarystokracjaiburżuazjazamieszkujące
pałace,willeikamienicewcentrummiasta.Kolejnejej
warstwywypełnialiurzędnicy,adwokaci,żołnierze,
policjanciipolitycywszelkiejmaści.Poniżejznajdowali
sięrobotnicy,anasamymdolesytuowalisięmigranci
zAbruzji,którzyzjawilisięwRzymiewdziewiętnastym
wieku.Kalabryjczycy,Sycylijczycy,Apulijczycyprzybyli
dostolicytrochępóźniejwogóleniebylibranipod
uwagę–reprezentowaliświat,którynieistniał.Byłbiałą,
araczejczarnąplamąnamapieRzymu.Niewieluznich
meldowałosięwmieście.Równieniewielupracowało
legalnie.Ichdzieciwszkołachuważanozamniejzdolne
igorsze.Stygmatyzowanojenakażdymkroku,bito,
obrażano.
–Dlanichniebyłoistotne,żeurodziłemsię
wRzymie–mówiCarchedi.
