Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
opuszczajągawręiwrazzrodzicielkąwędrująpoleśnychostępach.
Kudłaczesamezsiebieniezaczepiajączłowieka,zagrożonestarają
sięuciecjaknajchyżej,jednaktakiejsamicylepiejniestawać
nadrodze.
Niedźwiadkipijąmlekoprzezczterymiesiące,apozostająpod
czułąopiekąmatkiażdojesieninastępnegoroku.Częstosięzdarza,
żeipóźniejnieopuszczająrodziny,pomagającniedźwiedzicy
wwychowywaniukolejnychdzieci.Dorozrodudojrzewają
wczwartymlubwpiątymrokużycia,iwtedyjużpędzążywot
samotników.Pełnięswychfizycznychmożliwościosiągająwwieku
10–12lat,pozostawionewspokoju,dożywająnawetpięćdziesięciu
lat.
Rosomakadodziśotaczaponuraauranajbardziejkrwiożerczego
ssaka,jakibytowałwczasachhistorycznychnanaszychziemiach.
Temuznienawidzonemuzwierzęciupolskimyśliwyihodowca
zaprzysiągłśmierć.Iprzysięginiestetydotrzymał.
WXVIstuleciutakopisywanowyglądizachowanierosomaka:
„WLitwiejestzwierzębardzożarłoczne,nazwiskiemrosomak.Jest
onwielkościpsa,maoczyjakkot,silnepazury,skóradługim
brunatnymwłosempokryta,aogonjakulisa.Jeżelinadybie
ścierwo,tożretakdługo,pókimusięskóranabrzuchujakbęben
nienapręży,następnieprzesuwasiępomiędzydwabliskosiebie
stojącedrzewa,abysięcoprędzejwypróżnić,cogdynastąpi,
powracacorychlejdościerwa,anajadłszysię,znówpowtarza
tosamo,pókiwszystkiegościerwaniezeżre.Zdajesię,iżwięcej
niczymsięniezajmuje,tylkożre,pijei...Wszyscyci,którzynoszą
futrarosomakowe,zarażająsięniepowściągliwążądząjadła
inapoju”.
Oddajmyterazgłosmyśliwym-naturalistomzpierwszejpołowy
XXwieku:„Rosomakniemiałsprzymierzeńców,bowszystko,
cozamieszkiwałoterenyprzezniegonawiedzane,cechowałwysoce
wrogidoniegostosunek.Jużsamjegowidoklubzapach
doprowadzałpotężniejszychreprezentantównaszychpuszcz
dobezgranicznejwściekłości,wśróddrobniejszejisłabszej
