Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
CzęśćI.strategia
Problemwtym,żesamopodjęciedziałańinformacyjnychbynaj-
mniejnieoznacza,żeodniosłyonepożądanyskutek.To,copowiedzia-
ne,niemusizostaćusłyszane.To,cousłyszane,niemusizostaćzrozu-
miane.To,cozrozumiane,niemusizostaćzaakceptowane.Jeślichcemy
mieszkańcówoczymśpowiadomić,informacjamusidonichdotrzeć,
musiichzainteresowaćorazmusząjąoniwłaściwiezrozumieć.Dopiero
wtedyjestszansa,żenaszainformacjatrafidoichprzekonania.Jeślizaś
pojawiająsięjakieśnieporozumienia,totrzebakoniecznieprzyjąćdo
wiadomości:„Jeżeliktośnasnierozumie,tojesttonaszawina”.Obra-
żaniesięnasłuchacza,żeniepojmuje,oconamchodzi,nieprowadzi
doniczegopozafrustracją.
Ozasadzietejzapominasięszczególniełatwowtedy,gdywwyniku
nieporozumieniastratyponositakżeodbiorca.Tyleżenawetjeśliktoś
faktyczniemaproblemztym,żenasnierozumie,tonieoznacza,żemy
niemamyztegopowoduproblemu.Nawetjeślijegostratysąwięk-
sze.Komunikowanieniejestgrąosumie„0”–stratymogąponieśćtu
obiestrony.Wieleosóbpostrzegajednakrelacjemiędzyludzkiewłaśnie
wkategoriachtakiejgry.Spodziewająsięwtedy,żegroźbastratdrugiej
stronyskłonijądo„racjonalnegospojrzenianaproblem”.
Drugimskrótemmyślowym,skłaniającymdopomijaniaetapuplano-
waniastrategii,jestprzekonanie:„Każdyrozsądnytozrozumie”.Wielu
osobomwydajesię,żeteargumenty,któreprzekonałyichsamych,sątakże
przekonującedlainnych.Jesttupewienparadoks–wpułapkętęwpadają
osoby,któretraktująinnychjakrównychipodobnychsobie.Osoby,które
patrząnainnychzgórysąnatoniebezpieczeństwobardziejuodpornione.
Tyletylko,żeimzkoleigrozipopadnięciewpychę–jakJackowiKur-
skiemuzjegopamiętnym:„Tościema,aleciemnyludtokupi”.Pychazaś
niejestnajlepszymdoradcą.Osłabiasamokrytycyzm.
Trzeciąpsychologicznąprzeszkodąjestto,żeludziezregułyprze-
szacowująprawdopodobieństwozdarzeńkorzystnychdlasiebie(Cza-
piński,2005).Myślotym,żemożesięnieudać,jestodpychanajako
nieprzyjemna.Wszystkoto,copotwierdzakorzystnedlanasscenariu-
sze,jestprzyjmowanedowiadomości.Wszystkoto,comogłobybudzić
wątpliwości–jestodrzucanejakoniewiarygodne.
Tetrzymechanizmypopychająkumyśleniużyczeniowemu–braniu
własnychnadzieizarzeczywistość.Innarzecz,żesceptycyzmniejest
