Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Mężczyzna,naktóregomówiąCarlos,wiedział,żezamarzniętemorze
byłojedynieobrazemzesnu,wiedziałtakże–przypominałmuotym
suchojedenzjegowewnętrznychgłosów–żepowinienotrząsnąćsię
zletargu,wstaćzkanapyijaknajszybciejudaćsiędosalonikuhotelu,
gdziewrazzkolegamimiałobejrzećmecz.Tegodnia,wponiedziałek
28czerwca1982roku,reprezentacjaPolskiwalczyłaoawans
dopółfinału.Alewidzianeweśniemorzeprzyciągałouwagętejczęści
mózguCarlosa,któranadalniewracaładorzeczywistości.Przyjemne
wrażeniespadaniapowstrzymywałogoprzedotwarciemoczu.
Wydawałomusię,żejestkamieniemlecącymkumorzu,czymś
wrodzajuasteroidy,azamarzniętewody,kuktórymzmierzał,
paradoksalniesprawiaływrażenieczegośprzytulnego,więcszykował
siędoprzebiciapokrywylodowej,byzanurzyćsięwtym,cosiępod
niąkryło.Ostatecznieniedoszłojednakdozetknięciazmorzem,mimo
żeprawiesięonieotarł.Senuległzmianie–pojawiłsięwnim
przypominającynietoperzawielkiptak,którycorazwolniej
przemieszczałsięnadwodamiizwysokapodziwiałdrapieżnymi
oczamiprzyprószonąśniegiempowierzchnięmorza,przypominającą
wtymmomenciebiałypłaskowyż.
Carlosusiadłwygodnienakanapieiodwróciłsięplecamidookna,
przezktórewpadałyostatnietegodniapromieniesłońca.Niechciał
wybudzićsięztegosnu,chciałzatrzymaćpojawiającesięwnim
obrazy.Ponadtomuzykasymfonicznadochodzącazjakiegośmiejsca
wmorskichgłębinachsprawiała,żeogarniałgospokój.
Jegopragnieniuniestałosięjednakzadość.Muzykazostała
zagłuszonapytaniem,którejakaśkobietazadałapaleontologowi
onazwiskuRuizAgirre,aponieważnazwiskabaskijskiezwracałyjego
uwagę,odkądzamieszkałwBarcelonie,Carlosotworzyłoczy
ispojrzałnastojącyprzednimszesnastocalowytelewizor.Naekranie
młodyokularnik,paleontolog,odpowiadałnapytanieprowadzącej
program.
