Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wypadku.Gdybyktośpopełniłbłądiwłamałsię
dośrodka,będziemusiałznamizostaćażdokońca
kwarantanny.Rozpoczęliśmyjużprzygotowania
doczasu,którywrodzinieBirchównazywamy
TygodniemŚwistagga.WaitroseiAmazondostarczą
chybanajbardziejobszernąiwyczerpującąlistę
zakupówwWielkiejBrytanii.Ilerolekpapieru
toaletowegopotrzebujenatydzieńczteroosobowa
rodzina?Czydwakilogramyowsiankiwystarczą?
Powinniśmysięwkońcuprzekonaćdoserialu„Spirala”
czyspróbowaćoglądać„Zaginionego”?Matriarcha
rodujużtworzylistylektur,utworów,listyporządków
iprezentów.Jakożeniejesteśmyklanem,któryceni
półśrodki,przenosimysięzCamdendonaszegodomu
wdzikichostępachNorfolk,bylepiejdocenić
narzuconenamodosobnienie.Poświęćcieciepłąmyśl
Phoebezpokoleniamillenialsów,którączekatydzień
zestalezrywającymsięwi-fi.
OczywiściekażdeBożeNarodzenieprzypomina
wpewnymsensiekwarantannę.Ustawiamy
automatycznąodpowiedź„pozabiurem”,sklepy
zapadająwsen,aprzyjacieleemigrujądosmutnych
miast,zktórychpochodzą.Znudzenimałżonkowie
wzdrygająsięnakażdydźwiękkaszludrugiejpołówki
(wstyczniuadwokaciodrozwodówsąnajbardziejzajęci
–domyślciesiędlaczego).Wtymnajcudowniejszym
okresierokuzbawcąjestjedzenie.Tojedzenienaoliwia
trybypomiędzygłuchąciotkąinastolatkiem-niemową.
Tojedzeniepachnącącynamonemnostalgiąwypełnia
szczelinypomiędzyrodzeństwem.Towłaśniejedzenie
wyznaczacelprzepełnionejwinąmatce,któraożywia