Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1
PĘTLANAWYKU:JAKDZIAŁAJĄ
NAWYKI
I
JESIENIĄ1993ROKUPEWIENMĘŻCZYZNA,któryprzewróci
dogórynogaminasząwiedzęnatematnawyków,
wszedłdolaboratoriumwSanDiegonaumówione
spotkanie.Byłstarszy,miałniecopowyżejstu
osiemdziesięciucentymetrówwzrostu,schludnie
ubranywniebieskąkoszulęnaguziki.Jegogęste
białewłosymogływywołaćzazdrośćnakażdym
spotkaniuabsolwentówpięćdziesiątlatpomaturze.
Artretyzmsprawił,żelekkoutykał,przemierzając
laboratoryjnekorytarze.Trzymałzarękęswojążonę,
szedłpowoli,jakbyniepewny,coprzyniesiekażdy
kolejnykrok.
OkołorokuwcześniejEugenePauly,inaczej
„E.P
.”,jakzostałnazwanyirozsławionywliteraturze
medycznej[5],byłwewłasnymdomuwPlayadelRey,
szykującsiędokolacji,kiedytojegożona
wspomniała,żewpadniedonichichsyn,Michael.
„KimjestMichael?”,zapytałEugene[6].
„Twoimdzieckiem”,odparłajegożona,Beverly.
„Wiesz,tenktoś,kogowychowaliśmy”.
Eugenespojrzałnaniąbeznamiętnie.„Czylikto?”,
