Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wpodobnymkolorze.Karkmiałaôwinytydugim
apuchatym,biołymszalym.Frizkryłapodszumnym
schapphutymzszyrokimrōndymiblyszczōncymi
ôzdobamizkryształuaboszkła.Narynkachmiałabiołe,
jedwabnerynkawiczki.Wpalcachprawejtrzimałaszklano
lufkazwiyńczōnodugōm,francuskōmcygaretkōm.Niy
widziołechjejigymby,alecośmiewnijzaintrygowało.
Podeszłechwolnymkrokiym,dżwigłechkłobuk
izapytołech..
-Witōm,szukopaniynkadetektywa?Możetrza
wczymśpōmōc?
Pōmałuzwyrtłasiekumie.Miałapociōngło,jasno
fackaiwielki,zielōneôczy.Godnydekoltzdobiyła
jiperłowynaszyjnik,kerychytołwejzdrzinibardzijjak
niywielkibiust.Mrugłachobydopiyroôtuchła,poczym
ôdpedziała.
-Ni,dziynkuja.Jonicsam...Dowidzynio.
Wyraźnieudziwiōnospuściyłaślypka,zwyrtłasie
iwartkimi,krōtkimikroczkamiôdeszła,zlecim
trzaskaniymabzacōw.Dopiyroterozkispokopiłech
kōmizmwetejsytuacje.Jo,sztyrdziestoletni,małowiela
siwychop,niyogōlōny,zpotargnanymfrizym,
weschacharzōnymancuguzagodujadomodyjelegantki.
Dyćwyglōndołechpōmałuchobydziod!Towszyskobez
tepierōńskimiasto.„Zkimprzestajesztakimsięstajesz”
powtarzołdyckiMody.Musiołmiećtrocharechtwtym
swojimludowymporzekadle.Rybnikbezteminiōnelata
ôdcisnyłnamieswojiczornepiyntno.
Oddychłechjeszczerozznienawidzōnymluftym,
wlozłechwartkoposchodkachnawiyrchiotworzyłech
dźwiyrze.PrzibyfyjustołOjgyniprzipolołfajfka,Mody
siedziołzabiurkiymzasłanympapiōramiiprzeglōndoł
cajtung.
-Pyrsk.Hanysanimajeszcze?–Spytołechsie.
-Nima–ôdpowiedziołmiOjgynipuszczołkurz.
Powiesiyłechmantelahutnasztyndrzeipodeszłech
domojigobiurka,przikierymsiedziołMody.
-Raus!Biertagorolskorzićzmojigozica.Idźlepszy
