Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
siętylkoprzyjednejkwestii:„Nienależypozwolić,byzbyt
donośnieprzemówił
Dichter”,
poeta–twórcawsensie,
jakinadawałtemusłowuGundolficałatradycja
niemieckawywodzącasięodGoethego(Bazlenwiedział
zresztądoskonale,jakwielkąmaonawartość).
Książkijedynetozatemteksiążki,którympoważnie
groziło,żenigdyniestanąsięksiążkami.Dziełem
doskonałymjestto,któreniepozostawiaśladów,jak
możnabyłowywnioskowaćzpismZhuangzi
(prawdziwegomistrzaBazlena,jeślijużmielibyśmykogoś
wymienić).Książkijedynebyłybypodobnedośladu,
śeṣa,ucchiṣṭa,
nadktóryminieprzestająsięzastanawiać
autorzybrahmaniktórym
Atharwaweda
poświęca
wspaniałyhymn.Niemaofiarybezśladu–icałyświat
jesttakimśladem.Dlategomusząistniećksiążki.Ale
trzebarównieżpamiętać,żegdybyofiaranie
pozostawiałaśladu,niebyłobyksiążek.
Książkijedynetobyłyksiążki,wktórych–wskrajnie
różnychsytuacjach,epokach,okolicznościach–rozegrała
sięWielkaGra,wsensie„GrandJeu”,późniejszegotytułu
czasopismaDaumalaiGilberta-Lecomte’a.Cidwaj
udręczenimłodzieńcy,którzywwiekudwudziestulat
powołalidożyciapismo,wobecktóregosurrealizm
Bretonawydawałsięczymśprzestarzałym,napuszonym
inierzadkowstecznym,bylidlaBazlenazapowiedzią
nowej,hipotetycznejantropologii,mającejstaćsię
przedmiotemzainteresowaniazestronyksiążekjedynych.
Antropologiinależącejwciążjeszcze,bardziejniżkiedyś,
doprzypuszczalnejprzyszłości.Kiedykilkalatpóźniej
wybuchłrok1968,wydałmisięirytującyniczymjakaś
niezręcznaparodia.Jaksięokazałopóźniej,wporównaniu
z„GrandJeu”byłjedynierodzajemniepozornego
istadnegobuntu.
ŚwiętaGóra,którejDaumalpoświęciłswoją
nieukończonąpowieść(mającąfigurowaćpodnumerem
dziewiętnastymwserii„Biblioteca”ipoprzedzoną
znakomitymwstępempióraClaudiaRugafioriego),
stanowiławidzialnyiniewidzialnypunkt,kuktóremu
zmierzałaflotaksiążekjedynych.Aleniepowinnonas
