Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Kazalijejwrócićdołóżka22.
Morgannieśniła,aprzynajmniejnietak,jakinniludzie.Jejnocebyły
ciemneiciche,dawaływytchnienieodgłosówiwizji,podczasgdy
sny,jeślimożnajetaknazwać,dręczyłyjąnajawie,ściekałyzsufitu
klasy,gdzieścianyzapadałysięwsobie,azeszczelinwypełzały
dziwnepostacie,niektóreprzerażające.Wlustrzewłaziencewidziała
sylwetkęstojącegozaniąmężczyzny–wysokiimroczny,przesuwał
sięrazwjedną,razwdrugąstronę,ajegociałomiałokolordymu
iatramentu.Nazwałago„To”–Morgannieczytaławtymczasie
książekStephenaKinga,poprostuniewiedziała,jakinaczejmogłaby
określićtęistotę.Gdybudziłasięwnocy,zmrokupatrzyłynanią
białe,kościstetwarzeoczarnychoczodołach,wykrzywione
straszliwymbólem.Jednakgdyświeciłananielatarką,znikały.
W2010roku,kiedymiałaosiemlat,obudziłasięwśrodkunocy
izobaczyłademonicznądziewczynkękucającąnajej
toaletce23.Morgansięgnęłapolatarkę,leczgdyjąwłączyła,światło
jedyniepodkreśliłozdeformowanątwarzdziewczynki,któraspojrzała
naMorganisięuśmiechnęła.
TospotkaniestanowiłopunktzwrotnywdzieciństwieMorgan.
Odtejporyniepotrafiłajużkontrolowaćswojegowyimaginowanego
świataaniusuwaćzeńtego,cojąprzeraziło–zaczęłateżdoświadczać
nieobecnejdotądtęsknotyzaludzkimtowarzystwem.Wszufladziejej
szafkinocnejśledczyznaleźlipóźniejprzezroczystąfoliowątorebkę
zwydrukowanąinstrukcją,jakwstąpićdoklubu24,cowskazywało,
żewpewnymmomencieMorganpostanowiławprowadzićkogoś
nowegodoswojegodziwnegoicorazbardziejsamotnegoświata.
WciążkochałaSevaiMaggie.Chciałamiećjednakprawdziwą
przyjaciółkę–taką,którąwidzielibyteżinniludzie.
