Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
9
WSTĘP
Problematykawskazanawtytulewydajesięoczywista.Sprowadzasiędo
tezy,żeodszkodowaniezawywłaszczeniemusibyćzupełneimawyrów-
nywaćwszystkieszkodywynikłezwywłaszczenia1.M.Zimmermannnie
miałwątpliwości,żeodszkodowaniezawywłaszczeniemusiobejmować
damnumemergens(szkodęrzeczywistą)ilucrumcessans(utraconeko-
rzyści).Gdywypowiadanoiformułowanotakąmyśl,niedoprzyjęcia
byłoinneujmowanieodszkodowaniazawywłaszczoneprawo.Cozatem
zmieniłosięwciąguokoło90lat,żedlawspółczesnegojurysty,anawet
organówadministracjipublicznejisądów,którzymająurzeczywistniać
prawo,takietwierdzeniejestintelektualniewątpliwe,aniekiedywręcz
niedoprzyjęcia?Wtymczasie-pozaokresemobowiązującejideologii
marksizmu-leninizmu-niebyłonadzwyczajnychzmianwzakresie
sposoburozumieniarzeczywistościspołeczno-politycznej.Oczywiście
byłyskutkiIIwojnyświatowej,awięczniszczeniasubstancjimaterialnej
państwaipojawiającasięponiejkoniecznośćodbudowy,zatemwpro-
wadzaniaszczególnychmechanizmów,któremiałynaceluuproszczenie
iprzyspieszenierestytucjipodstawmaterialnychpaństwa.Jednakczy
tewszystkieokolicznościusprawiedliwiajątezę,żeodszkodowanieza
wywłaszczenieniemusibyćpełne,anawetmożebyćmniejszeniżrealna
wartośćsamegoprawa,gdyżwkonstytucyjnymwymiarzemabyćono
słuszne,atonieoznacza,żemaodpowiadaćwartościnieruchomości?2
1M.Zimmermann,Wywłaszczenie.Studiumzdziedzinyprawapublicznego,Lwów
1933,s.279.
2WyrokTKz23.09.2003r.,K20/02,OTK-A2003/7,poz.76.
