Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
A
ABAS
(Ail;)
IIIwo?/?
ZnanyzLiberSuda(l20):ἌBl;·σouLσtń;,ἹσtolLκdὑπoμVńμltlκliTέχVηV
ῥηtolLκhVκltlXLπώV(„Abas:sofista,pozostawiłposobieKomentarzehistoryczneiSztukę
retoryczną”).Wprzypadkupierwszegodziełaniemusiałabyćtopracahistoryczna;
niewykluczone,żeAbasbyłautoremkomentarzydodziełHerodota,Tukidydesalub
Ksenofonta,podobnedotych,jakiepisaliinnisofiści(zob.I:Sabinos).Możnaprzy-
puszczać,żedziałałwspółcześniezHermogenesem(zob.I)bądźżyłniecopóźniej(ten
ostatnizmarłok.230r.),gdyżjestcytowanywdatowanychnaok.poł.IIIw.scholiach
doHermogenesa(WalzVII,s.203).
Znanychjestjeszczedwóchautorówgreckichotymimieniu.Pierwszynapisał
TlωLκά,utwórodynastiachtrojańskich(Jacoby,FGrHist46),odrugimwspominaje-
dynieFocjusz(cod.190)jakoopostacipojawiającejsięwHistoriinowej(KlLVhlσtoltl)
PtolemaiosaChennosa(Iw.).Jacobyprzyjął,żetenostatniAbasjesttakżeautorem
mitycznychdziejówtrojańskichiwykluczyłjegoutożsamieniezsofistą(s.526:nscheint
swindelautornichtdernachHermogeneslebendenretorderlσtolLκdὑπoμVńμltl
verfasste”).PodobniepostąpiłTomberg,wydawcafragmentówChennosa(s.170,
przyp.19:nAuchderAutorAbasseierschwindertundnichtmitdemrhetor,derl.ὑ.
schrieb[LiberSuda],identisch”).
Literatura:Schwartz,REI(1894),Abas11,col.19;Jacoby,FGrHist46;K.Tomberg,DieKaineHistoria
desPtolemaiosChennos.EineliterarhistorischeundquellenkritischeUntersuchung,Bonn1967.
KS
ABLABIOS[1]
(ἈiAάilο;)
konoIVwo/Galacja(Ankyra?)
AdresatdwóchlistówLibaniosaz390i391r.(ep.921,1015).Urodziłsięidziałał
wGalacji(ep.921:tlńtὸδśκliπlὸ;tob;ἄXXoU;ἡμiVπέπllκtlLΓlXάtl;).Według
Libaniosakomponowałmowylepszeodtych,którewygłaszająnaforumwRzymie
(ep.921:tὸVσtEVωπὸVδśśκEiVoVtὸVἔχoVtάσoLthVoLκtlV,śVᾗσbσκoπEi;πElitῶV
XόYωV,ob;EL;tὸVXEὼVotσEL;,XlμπlόtEloVἔYωYEπάση;dYold;EἶVltuημLκlilńtfl;
YEtfl;śVtflῬώμῃtdἄXXldπoκlUπtońση;).W390r.Libaniosżaliłsię(ep.921),
żeAblabiosdotądnieprzysłałdoniegożadnegozeswoichstudentów.Rokpóźniej
(ep.1015)przybyłLetoios,którychciałteż,abyiinnijegokoledzyzeszkołyAblabiosa–
zazgodąnauczyciela–udalisiędoAntiochii.Ablabiosbyłzapewnepoganinem(ep.921:
κliYdltὸVὌXUμπoVtὸὄlo;tῶVκEκoσμημέVωVσtoῶVδLdtὸtob;GEob;śVlńtῷ
δLltltBELV).WedługPLREbyćmożesprawowałjakiśurząd(ep.1015:ὑπὸtońπllόVto;
σχήμlto;).
ChybainnyAblabiosprzywiózłLibaniosowilistJulianaApostatyzGalii,naktó-
ryretorodpowiedziałwmaju356r.(ep.493=B24).Niemapozaimieniempodstaw
dojegoidentyfikacjizAblabiosemzGalacji.Natomiasttenostatnibywautożsamiany
zsofistąAblabiosem(zob.I:Ablabios2)znanymzlistówGrzegorzazNazjanzu(zob.I)
iGrzegorzazNyssy(zob.I)orazzAblabiosem(zob.I:Ablabios3)uczniemsofisty
Troilosa(zob.I),nowacjańskimprezbiteremwKonstantynopolu,apotembiskupem
Nikai.Pierwszaidentyfikacjawydajesięmożliwa,drugaraczejnie,zewzględówchro-
nologicznych.JakiśAblabios(Jacoby,FrGrHist708)pojawiasięwGeticaJordanesa
