Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
IoSofiściiretorzy
28
jakohistorykGotów,którypisałonajstarszychdziejachtegoplemienia,dojegoprzy-
bycianadMorzeCzarne(rozdz.28).WspominałteżopodzialeGotównadwaszczepy
(rozdz.82)iwyjaśniałetymologięnazwyHerulów(rozdz.117).Jegodatowanieiiden-
tyfikacjaniepewne.Niektórecechyrelacjimogąwskazywaćnasofistę,stądostrożne
sugestie(Janiszewski)utożsamieniazAblabiosemzGalacjilubinnymzjegoimienników
(zob.I:Ablabios2i3).
Literatura:PLREIAblabius2;Sievers(1868),ss.186,269;Seeck,REI(1894),Ablabius2i3,coll.
103–104;Seeck(1906),s.35(I);Cribiore(2007),ss.71,98;P
.Janiszewski,nAblabiosdescriptorGothorum
gentisegregiusistudianadfragmentamizaginionychdziełhistorykówantycznych”,[w:]Chrześcijaństwo
uschyłkustarożytności.Studiaźródłoznawcze,t.VI,red.P
.Janiszewski,E.Wipszycka,R.Wiśniewski,
Warszawa2007,ss.9–31.
PJ
ABLABIOS[2]
(ἈiAάilο;)
2połoIVwo/?
Adresattrudnegododatowanialistu(ep.233)GrzegorzazNazjanzu(zob.I)oraz
byćmożelistu(ep.21)GrzegorzazNyssy(zob.I).GrzegorzzNazjanzuganigo
(przekł.J.Stahrpoprawionyzawydaniem):nDowiadujęsię,żepaliszsiędosofisty-
ki(σEσouLσtLκfl;śldV)iżecudownatorzecz:napuszyściegadać,dumniespoglą-
dać,kroczyćwyniośleizgłowązadartą,aduchemprzenosićsięhen,doMaratonu
iSalaminytowszakwaszezabawkioniczyminnymniemyśleć,jakoMiltiadesach,
Kynaigeirosach,Kallimachosach,Lamachosach,nastroićsięcałkiemsofistyczne,ijak
najzgodniejzzawodem”.Ostrzegago,abypochłoniętysofistyką(tὸὅXoVEἶσouLσtή;)
niezapomniałoichprzyjaźniizapowiada:npoigrasznakrótkowśródmłokosów(GL
BllχέlμśVπltζωVśVtoi;μELltoL;),alesamzsiebiedługonaigrywaćsiębędziesz,kie-
dycirozumprzyjdziedogłowy”.Trudnopowiedzieć,gdzieAblabiosdziałał,alenapew-
nobyłnauczycielemretoryki.
List(ep.21)GrzegorzazNyssyzaczynaodpytania:nJakajestowasztukamyśliwska
gołębi?”(TέχVηtt;śσtLπElLσtElῶVlEUtLκhtoLlń).Otóżptakinamaszczająwonno-
ściamiskrzydłajednegoznichiwysyłajągonazewnątrzstada.Miławońoswajaiprzyciąga
innegołębie,któreprzystępujądonich.Teraznastępujedrugiepytanie:nCochciałem
przeztopowiedziećnawstępie?”(ttBoUXόμEVo;śVtEńGEVπlooLμLάζoμlL;).OtóżGrzegorz
wysyłaAblabiosowiDiogenesa,synaBazylego,którymajużnamaszczoneskrzydładuszy
wonnymolejkiem(tῷGEtῳμńlῳtd;tfl;ψUχfl;πtέlUYl;δLlχltσl;)idlategobędzie
miłymtowarzyszemdlaAblabiosaiprzyciągniedoniegoinnych.Takilistpolecającymógł
byćwysłanydonauczyciela,aleidobiskupa.Wrękopisachlistjestróżnieadresowany:
tońlńtońABXlBśπLσκόπῳ,tońlńtoń,πlὸ;śXEUGέllV.Pierwszyzadresówsugeruje
identyfikacjęzbiskupemAblabiosem,doktóregoGrzegorzzNyssywysłałinnylist(ep.6:
ABXlBtῳśπLσκόπῳ).UtożsamienieadresatówobulistówNysseńczykajestjednakniepew-
ne.ByćmożebiskupowiAblabiosowiGrzegorzdedykowałgreckitraktatAdAblabium.
Quodnonsinttresdei.ObalistyGrzegorzazNyssyniemusząbyćjednakadresowane
dosofistyAblabiosaznanegozpismaGrzegorzazNazjanzu.
IdentyfikowanybywazsofistąAblabiosem(zob.I:Ablabios1)uczącymwlatach
390–391retorykiwGalacji,znanymzprzekazuLibaniosa,orazzAblabiosem(zob.I:
Ablabios3),którypo412r.zostałnowacjańskimbiskupemNikaiitunauczałretoryki.
Wpierwszymprzypadkuutożsamieniewydajesięmożliwe,wdrugimnaprzeszkodzie
stoichronologia.
Literatura:PLREIAblabius2.
PJ
ABLABIOS[3]
(ἈiAάilο;)
IV/Vwo/Konstantynopol,Nikaia
ZnanyzprzekazuSokratesa(HEVII12),którypiszeonowacjańskimbiskupie
KonstantynopolaChrysanthiosie(przekł.S.J.Kazikowski):naoKościółswójdbałtak