Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
31
IoSofiściiretorzy
iSalaminy,dziękiktórymzdajesięwam,żeścieisamiszczęśliwiimłodychtakimi
czynicie(πoLEiVtob;VέoU;)”.Nakoniecżyczyadresatowi,żebyużyłretorykinkudo-
bremu”(EL;κlXὸV):nUżyjeszzaśtak,jeślibojaźńBoża(tońGEtoUuόBoU)–aBoga
wszyscywszędzieczcićpowinni–pokona,wedlemożności,próżność,chociażsięjej
nigdycałkiemniewyzbywamy”.Zapewnia,żepieniądzeuzyskanezaksiążkiprzekaże
narzeczubogich.
Adamantiosnauczałzatemretoryki,choćtrudnoorzecgdzie,ibyłjakimśznajo-
mymGrzegorza.Tenostatnidopierowiosną359r.wróciłzAtendoNazjanzu,po-
tem,w360r.,udałsiędopustelnipontyjskiej,awnastępnychlatachpoświęciłsię
Kościołowi.Wzmiankaodawnonieużywanychksięgachmożesugerować,żeodcza-
sujegostudiówwAtenachupłynęłojużniecoczasu.Adamantiosmógłwięcpoznać
GrzegorzajeszczewAtenach(Seeck)alboteżdziałałgdzieśwKappadocjilubinnej
wschodniejprowincji.IstotnązpunktuwidzeniaidentyfikacjiAdamantiosajestkwestia
religii,jakąwyznawał.OdwołaniaGrzegorzadoBogamożnajednakodczytaćdwojako:
albobyłtowspólnyBógadresataiodbiorcy,alboteżdotycząonetylkopierwszego
znich.Toncałegolistuzdajesięwskazywać,żeGrzegorzjużwybrałBoga,aAdamantios
służyjeszczeretoryce,cobyłobyprzesłanką(słabącoprawda)zatym,żepozostawałjed-
nakpoganinem.Trudnopowiedzieć,czynależygoutożsamiaćzsofistąAdamantiosem
(zob.I:Adamantios1),autoremparafrazyPhysiognomonicaPolemonazeSmyrny(zob.I:
Polemon1),którapowstałapoIIIw.Zwracamyjednakuwagę,żeGrzegorzumiesz-
czaadresataswegolistuwśródtych,którzyceniąnKynaigeirówiKallimachów,tro-
feaMaratonuiSalaminy”(por.HerodotVI114),comożenawiązywaćdopopularnej
mowyPolemonanatentemat.Tozaśbyłobyjakąś(znówsłabą!)przesłankąidentyfikacji
zautoremparafrazydziełaPolemona.
Literatura:PLREIAdamantius2;Seeck(1906),s.48(III);S.Follet,DPhAI(1989),A17,ss.51–
–53.
PJ
ADRASTOS
(Aδρlστο;)
Iwo/?
PodimieniemLukilliosa,poetyżyjącegowczasachNeronaijeszczepośmiercitego
cesarza(natematutworówipostacipoetypor.Sakolowski,Rozema),zachowałsię
epigram(Anth.Gr.XI392):Mńlμηκo;πtElόEVto;ὑπślκlGEσGEi;/Ἄδllσto;ῥήtωl
toioVἔXEĘEVἔπo;·/«῾Ίπtlσo·tὸVσὸVἔχEL;,ὦΠήYlσE,ΒEXXElouόVtηV»,/uέltltoV
ἡlώωV,ἡμLσGlVflσκEXEtόV(nRetorAdrastos,usiadłszynagrzbieciemrówki,wypowie-
działtesłowa:«Leć,Pegazie,maszswojegoBellerofonta!»,najodważniejszegozherosów,
wpołowietrupa”).Wierszopowiadaobardzoszczupłym,możestarymichorymretorze,
alboteżgórnolotnośćAdrastosanieodpowiadałajegorealnymzdolnościomretorycz-
nym.PodobnymotywdosiadaniamrówkiwykorzystałLukillioswinnymepigramie
(Anth.Gr.XI104).
Literatura:Sakolowski(1893),ss.5–27;Rozema(2004),ss.1–21.
KS
ClaudiusAELIANUS–zob.I:Ailianos
AERIOS
(Ἀέρlο;)
1połoVwo/Syria?,Euphratensis?,Antiochia?
ZnanyzsześciulistówTeodoretazCyru,którychbyładresatem(ep.30,66,VII,X,
XXIII,L,wszystkiedo:AEltῳσoutσtῃ).Wjednymzlistów(ep.66)Teodoretzaprasza
AeriosadoCyruzokazjiwybudowanianowejświątyninacześćświętychapostołów
iproroków,rozpoczynająclistsłowami:EL;thVtlLπóGηtoVὑμd;πlVńYUlLVἡtEtoκUil
κliGlEψlμέVηκlXEi(nNatęwspaniałąuroczystośćwzywacięrodzicielkaiżywicielka”).
AerioszapewnepochodziłzCyrulubzprowincjiEuphratensis,aprzynajmniejbyłznimi
bliskozwiązany,np.poprzezzdobytetuwykształcenie.
