Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
„Dziękujemyzaprzesłaniezgłoszeniadomiędzynarodowego
programupsychologicznegopodnazwąInterpersonal
Closeness1,prowadzonegoprzezStateUniversityofNewYork,
azarządzanegoprzezWydziałPsychologiiUniwersytetu
Warszawskiego.Zprzyjemnościąinformujemy,żePani/Pana
kandydaturazostałaprzyjęta.Odniuigodzinieeksperymentu
powiadomimyosobnąwiadomościąe-mail.Prosimyozapoznanie
sięzponiższąinformacjąiodesłaniepodpisanejzgody
naprzetwarzaniedanychosobowych…”
Wirtualneśmiecizabijąludzkośćszybciejniżodpadyradioaktywne,
pomyślałam.Znowujakiśspam.Jeślijaniepotrafięsięodtego
uchronić,tojaksobieradządzieciiludziestarsi?Wcisnęłam
kombinacjęklawiszy,żebyusunąćwiadomość,gdynaglemnietknęło.
Tobyłozupełnienieprawdopodobne,natokontopraktycznienie
wpływaspam!Przyjrzałamsięuważnieadresowinadawcy:
UniwersytetWarszawski,WydziałPsychologii.Notak!Toniejest
spam,tylkodowcip,itoznakomiciewycelowany.Icowięcej–wiem,
przezkogo!Spojrzałamuważnienakolegów.FreaxiGnomsiedzieli
zewzrokiemwbitymwswojemonitory,anaichtwarzachmalowała
sięmieszaninaniewinnościizaabsorbowaniawykonywanąpracą.Jak
dzieci–westchnęłamdosiebie.
–Któryzwasjestzatoodpowiedzialny?–zapytałam
zrezygnowanymgłosem.–Jaksięnieprzyznacie,obajbędziecieprzez
półdniadebugowaćswójprogram,obiecuję.
–Zaco?–zapytałniewinnieFreax,tymsamympodpisującnasiebie
wyrok.
GnomspojrzałnamniejakProsiaczeknaKubusiaPuchatka.Aja
naniegojakKubuśnaProsiaczka.Czułamdoniegonieskończoną
sympatię,choćrzadkotookazywałam.Wogólerzadkookazuję
uczucia,mamtopoojcu.
–Mów–zachęciłamgo,chybatrochęzbytszorstko.
