Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
AnetaRzepka:SonataomarzeniachRW2010
Nataliapróbowałabronićcórki.Któżtosłyszał,żebywtakautorytarnysposób
oskarżaćuczciwądziewczynę?WychowawczynibyłajednakprzekonanaowinieIzy,
którarzekomoprzyznałasiędowzięciapieniędzy.Niewyraziłatroski.Nie
próbowałaznaleźćrozwiązaniaproblemuczyusprawiedliwieniadlauczennicy.
Matka,kochającaswojedzieckoiwpełniwierzącawjegouczciwość,przeżyła
prawdziwyszok.Słowaugrzęzływgardle.Cóżmogłapowiedzieć?Grzecznie
przeprosiła,obiecała,żeporozmawiazcórką,zapewniła,iżpodobnyincydentnigdy
więcejsięniepowtórzy.Nauczycielkaroześmiałasięironicznieipowiedziała,że
wtoakuratwierzy,ponieważIzajużzostałausuniętazsamorząduklasowego,a
niebawemzapewneopuścigronouczniówliceum,któregoimięsplamiłaswoją
nieodpowiedzialnością.
–Naszczęścieniepanibędzieotymdecydować–odparłaNatalia,dumnie
unoszącgłowę.–Mojacórkaniejestzłodziejką.Wyjaśniętęsprawę.
Wychowawczynipokiwałazpolitowaniemgłową.
–Matkizawszesąślepozapatrzonewswojepociechy–mruknęła
nieprzyjemnymgłosem.–Ipewniedlategomamytaką,anieinnąmłodzież.
Nataliazagryzławargi.Niemogłazrozumieć,dlaczegoktoś,zgóryzakładający,
żemłodzieżjestzepsuta,złainiedrzemiąwniejżadnedobrecechy,zdecydowałsię
napracęwszkole.Niezadałategopytania,byimpertynencjąbardziejniezaszkodzić
córce.Rzuciłatylkogrzecznendowidzenia”,poczymopuściłaklasę.Doskonale
wiedziała,iżdziecipotrafiąbyćkrnąbrne,niewdzięczneiźlewychowane.Sama
przezpięćlatbyłanauczycielką.Zetknęłasięzuczniamioróżnympodejściudo
życiainauki,alenigdyożadnymznichniewydałatakstanowczonegatywnejopinii.
Izęzaśznałabardzodobrze,chybalepiejniżktokolwiekinny.Dalekabyłaod
nazwaniajejideałem,wiedziałajednak,żeniejestzłodziejką.Wubiegłymroku,
jeszczejakogimnazjalistka,zorganizowałakoncertcharytatywnynapotrzebyszkoły
wLaskach.Zebranoponadsześćtysięcyzłotych.Izaanigroszaniewzięładlasiebie.
6
