Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
28|spóromiędzywojennąkulturępolsko-żydowską
tenhistorycznyspór,możnazcałąpowagąpowiedzieć,żeniktnie
jestwstanieprzewidzieć,comogąwywołaćwypowiadanesłowa,
jakiwpływnawyobraźnięmożemiećuproszczonyobrazświata.
Wkońcuwprzestrzenipolemosniemożezabraknąćnarracjitoż-
samościowej,niemożezabraknąćrozpoznaniasiebie48.
Autobiografiaiautoportret
MichelBeaujour,piszącotekstachteoretycznychzwiązanych
zgatunkiemautobiograficznymprzedstawianychprzezLejeune’a,
stwierdził:WLepiejbyłobynazwaćjeautoportretami[anie
autobiografiami],zcałąświadomościąniedoskonałościtegoter-
minu,któryzdajesięzakładaćprzestarzałąkoncepcjęmimesis
iodtwarzania.[…]Ten«gatunek»niestwarzażadnego«horyzon-
tuoczekiwań».Każdyautoportretpowstaje,jakgdybybyłjedy-
nywswoimrodzaju[…]opozycjamiędzynarracyjnością
aanalogicznością,metaforycznościąlub«poetycz-
nością»pozwalanaujawnieniewyraźnejcechyautoportretu”49.
Autoportretwedługtegoautoramacośzmontażu–zaprasza
czytelnikadobudowaniasamemuzzastanejkreacjiartystycznej,
fabułazachęcadobadaniachronologii.WAutoportretokreślasię
formułą:«Nieopowiemwamotym,czegodokonałem,alepowiem
wam,kimjestem»”50.Wedługtakprzyjętejformułyautoportretu
rozpoznanieswojejtożsamościzpróbąwypowiedzeniategorozpo-
znaniamożnałączyćzkreacjamiautoportretu–swegorodzaju
Wwyznaniami”–poprzeznadawanierysówwłasnego,wyimagino-
wanegoWja”(autorpodajejakoprzykładtrzecirozdziałXksięgi
Wyznańśw.Augustyna–s.319)51.
TerminWautoportret”nieobejmujewszystkichniuansówprac
francuskiegofilozofa,pozwalajednakuściślićtakisposóbmówie-
niaosobieiotożsamościgrupowej,któryłączyłbymyślenieoau-
tobiografii,owyznaniuiorozpoznaniuwróżnegorodzajutekstach
odpublicystykidopoezji.Możnawięcmówićoautoportreciejako
swoistymsposobienarracjiosobiesamym(takżeosobiesamym
jakoinnym)
52
.TestwierdzeniaprzekraczająhoryzonttekstuMi-
chelaBeaujoura,alełącząmojerozważaniazkoncepcjamiMałgo-
rzatyCzermińskiejiwchodzątakżewzwiązkihermeneutykiiau-
